Εργατικό ατύχημα: Καθαρίστρια έχασε το χέρι της

Καθαρίστρια έχασε το χέρι της την Παρασκευή στο νοσοκομείο παίδων «Αγλαΐα Κυριακού» σε εργατικό ατύχημα στα πλυντήρια του νοσοκομείου.

Όπως αναφέρει η ΠΟΕΔΗΝ (Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων Δημόσιων Νοσοκομείων) η καθαρίστρια εργολαβικού συνεργείου καθαρισμού έχασε το χέρι της στην προσπάθειά της να τραβήξει ένα σεντόνι που είχε μπει στραβά στο μηχάνημα.

Μάλιστα όπως ανέφερε στον ΣΚΑΪ ο προεδρος της ΠΟΕΔΗΝ Μιχάλης Γιαννάκος σώθηκε η ζωή της από τύχη καθώς το κουμπί ασφαλείας λειτούργησε με καθυστέρηση και οι συνάδελφοι της που βρίσκονταν στο σημείο πρόλαβαν και την τράβηξαν.

Διαβάστε επίσης:

• Έλλειψη ειδικευμένων εργατών στη Γερμανία
• Βίλια: Ηγούμενος πυροβόλησε 45χρονο που ζήτησε τα δεδουλευμένα του
• Καταγγελία εργαζομένου της Fraport: Απλήρωτες υπερωρίες, εργασία σε θερμοκρασίες άνω των 40 βαθμών

Ο πρόεδρος της ΠΟΕΔΗΝ κάλεσε τον υπουργό υγείας να κοιτάξει τα θέματα που αφορούν τις εργολαβικές εταιρείες και τις πιέσεις που ασκούν στους εργαζόμενους προκειμένου να βγει η δουλειά.

Εργολαβικές εταιρείες που δεν διστάζουν, όταν καλούνται να μειώσουν τα υπερκέρδη τους, να χρησιμοποιούν εικονικές συμβάσεις, ψεύτικες βεβαιώσεις, «κλωνοποίηση» εργαζομένων, απειλές και όχι σπάνια σωματική βία όπως γράφει η έρευνα της ΕΦΣΥΝ από το 2015. Αδιαφανείς διαδικασίες στις προκηρύξεις και στις αναθέσεις μέχρι που λίγο διάστημα μετά αποκαλύπτεται συνήθως κάποιος βολικός κυβερνητικός παράγοντας, μια ειδική τροπολογία, ένα έγκυρο ΜΜΕ και πρόθυμα διοικητικά συμβούλια που βοήθησαν στην ανάληψη ακριβοπληρωμένων έργων. Εργαζόμενοι θυμωμένοι αλλά φοβισμένοι, απλήρωτοι και ανασφάλιστοι.

Τα καρτέλ των εργολάβων ξεφύτρωσαν μεν στο μεταπολεμικό τοπίο, αλλά οι πρώτοι μεγάλοι εργολάβοι στον καθαρισμό και τη σίτιση πρωτομπήκαν στις ΔΕΚΟ τη δεκαετία του '80. Eξαπλώθηκαν στο Δημόσιο την εποχή της πρώτης διακυβέρνησης Σημίτη, στα τέλη της δεκαετίας του 1990.

Ακόμα και κατά τη διάρκεια των τελευταίων υφεσιακών χρόνων οι εταιρείες καθαρισμού, σίτισης και φύλαξης συνέχισαν να κλείνουν δουλειές με το Δημόσιο, να διατηρούν εν μέσω κρίσης, ακόμα και να επεκτείνουν τον κύκλο εργασιών τους, αυξάνοντας πολλές φορές τα κέρδη τους. Διαγωνισμοί στημένοι με εταιρείες «λαγούς», διαγωνισμοί φωτογραφικοί και απευθείας αναθέσεις σφίγγουν τη στρόφιγγα για όποια επιχειρηματική στόχευση όσων δεν είναι στα κόλπα.

Το δουλεμπόριο, που απασχόλησε το σύνολο του γραπτού και ηλεκτρονικού Τύπου το 2009, μετά το βιτριόλι στην Κωνσταντίνα Κούνεβα, έγινε πια ο κανόνας. Οι εταιρείες αυτές, οι οποίες παλαιότερα, με βάση έρευνες, προσέλκυαν σχεδόν αποκλειστικά ξένους εργάτες, αποτέλεσαν τα τελευταία χρόνια ένα από τα ύστατα καταφύγια πολλών ανέργων της κρίσης, Ελλήνων και αλλοδαπών. Το κράτος όχι μόνο δεν κυνήγησε αυτές τις εταιρείες, καθώς ήταν από τις λίγες που έδιναν υποτυπώδεις μισθούς, αλλά στην ουσία απονέκρωσε τους ήδη προβληματικούς μηχανισμούς ελέγχου.

Οι επώνυμες καταγγελίες μειώθηκαν, τα δημοσιεύματα αραίωσαν, ο φόβος αυξήθηκε, το φαινόμενο της απλήρωτης, ενίοτε μαύρης και ανασφάλιστης εργασίας νομιμοποιήθηκε στη συνείδηση των εργαζομένων, την ώρα που οι εργολάβοι επικαλούνται τη μη ομαλή εκταμίευση ποσών από το κράτος. Όμως όπως όλα τα ταγκό, έτσι κι αυτό χρειάζεται δύο παρτενέρ: τον πελάτη και την εταιρεία. Μόνο που αυτός ο πελάτης είναι πολύ συχνά (και) το Δημόσιο!

Όπως αναφέρει το Onmed, υψηλή παραβατικότητα παρουσιάζεται στις εργολαβικές εταιρείες καθαριότητας όπως επισημαίνει το υπουργείο Εργασίας το 2016, με αφορμή τα γεγονότα στο Νοσοκομείο Τρικάλων και τις προσφυγές εταιρειών καθαρισμού στο Συμβούλιο της Επικρατείας ζητώντας την κατάργηση των ατομικών συμβάσεων που έχουν συναφθεί απευθείας από τους φορείς του Υπουργείου Υγείας.

Παραπομπές:

1. https://archive.ph/HPMJf
2. https://archive.ph/OmIoF

Οι αναρτήσεις μας μπορούν να δημοσιεύονται από οποιονδήποτε αρκεί να αναφέρεται εμφανώς ο ενεργός σύνδεσμος μας.