Η προγραμματισμένη για την Δευτέρα 29/08/2022 εκτόξευση του νέου πύραυλου Space Launch System (SLS) της NASA, που θα είχε προορισμό τη Σελήνη, στο πλαίσιο του νέου προγράμματος «Artemis Ι», ακυρώθηκε και αναβλήθηκε με νέα ημερομηνία αύριο Σάββατο 03/09/2022.
Συγκεκριμένα η αποστολή επαναπρογραμματίστηκε γι αύριο Σάββατο 03/09/2022 18:17 UTC (2:17 PM, EDT).
Η επέμβαση του Πολεμάρχου (;)
Σύμφωνα με το BBC, αιτία ήταν η διαρροή σε έναν κινητήρα, που δεν κατέστη εφικτό να επιδιορθωθεί έγκαιρα.
Όπως είχε μεταδοθεί νωρίτερα, αρκετά εμπόδια είχαν προκαλέσει «πονοκέφαλο» στους μηχανικούς και τους επιστήμονες: αρχικά διαφαινόταν ότι δεν θα ήταν καλές οι καιρικές συνθήκες, ενώ μετέπειτα παρουσιάστηκε τεχνικό πρόβλημα.
Συγκεκριμένα, ο πύραυλος παρουσίασε διαρροή στο σύστημα τροφοδοσίας με υγρό υδρογόνο. Πρόβλημα εμφανίστηκε, επίσης, σε έναν από τους τέσσερις κινητήρες του πρώτου σταδίου, τους οποίους επιθεωρούν τώρα οι μηχανικοί της αποστολής. Ένα τελευταίο ζήτημα είναι ότι έχει σχηματιστεί πάγος στο εσωτερικό μιας από τις δεξαμένες καυσίμου.
Οι διαρροές είναι δυνητικά επικίνδυνες, δεδομένου ότι το υδρογόνο είναι άκρως εύφλεκτο. Τέτοιες διαρροές είναι δύσκολο να ανιχνευθούν καθώς τείνουν να εμφανίζονται μόνο όταν το σύστημα τροφοδοσίας πέσει στη θερμοκρασία του υγρού υδρογόνου στους -217 βαθμούς Κελσίου.
Η αντίστροφη μέτρηση διακόπηκε για αρκετή ώρα και, παρόλο που επανεκκίνησε, εν τέλει ανακοινώθηκε ότι η εκτόξευση ματαιώνεται.
Η εκτόξευση ματαιώθηκε χάρις την παρέμβαση του Πολέμαρχου και της Ομάδας Ωμέγα;
Εσείς τι πιστεύετε;
Ο πύραυλος SLS
Ο SLS μαζί με το Orion έχουν ύψος 98 μέτρων. Ο SLS, που χρειάστηκε πάνω από δέκα χρόνια για να αναπτυχτεί και να κατασκευαστεί, θεωρείται ο ισχυρότερος και πιο πολύπλοκος πύραυλος στον κόσμο.
Η τελευταία φορά που εκτοξεύτηκε ένας τέτοιος μεγα-πύραυλος από το Κέντρο Κένεντι, ήταν το 1973 όταν ένας πύραυλος Κρόνος 5 (Saturn V) μετέφερε σε τροχιά τον διαστημικό σταθμό Skylab. Ο σχεδιασμός της NASA είναι η εκτόξευση το 2024 της επανδρωμένης αποστολής Άρτεμις 2 γύρω από το φεγγάρι, ώσπου τελικά το 2025 η αποστολή Άρτεμις 3 να προσεληνωθεί (μεταφέροντας και την πρώτη γυναίκα αστροναύτη στη Σελήνη). Θα τεθούν έτσι πιθανότατα αυτή τη φορά τα θεμέλια για μια πιο μόνιμη σεληνιακή βάση και παρουσία αστροναυτών στον δορυφόρο της Γης, με απώτερο στόχο μια βάση στον Άρη μέσα στη δεκαετία του 2030. Πάντως αρκετοί ειδικοί δεν αποκλείουν ότι όλο αυτό το χρονοδιάγραμμα είναι υπερβολικά «σφιχτό» και φιλόδοξο, οπότε μπορεί να μετατεθεί κατά μερικά χρόνια προς το μέλλον.
Οι τελευταίοι άνθρωποι που περπάτησαν στο φεγγάρι, ήταν οι δύο άνδρες αστροναύτες της αποστολής Απόλλων 17 το 1972, ενώ είχαν προηγηθεί δέκα άλλοι Αμερικανοί αστροναύτες, στη διάρκεια πέντε προηγούμενων αποστολών, με πρώτη προσελήνωση της αποστολής Απόλλων 11 το 1969.
Ανταγωνισμός στη Σελήνη
Τα τελευταία χρόνια η Κίνα έχει προσεληνώσει με επιτυχία τρεις ρομποτικές αποστολές και σχεδιάζει δική σεληνιακή βάση για τη δεκαετία του 2030, η Ινδία και το Ισραήλ έστειλαν δικές τους σεληνιακές αποστολές το 2019 αλλά απέτυχαν, ενώ μια νοτιοκορεατική αποστολή βρίσκεται καθ’ οδόν με στόχο να τεθεί σε τροχιά γύρω από το φεγγάρι. Γενικά υπάρχει κινητικότητα από αρκετές χώρες με προορισμό τη Σελήνη και οι ΗΠΑ έχουν ένα έξτρα ανταγωνιστικό κίνητρο να προλάβουν.
Μετά το κινεζικό ενδιαφέρον για βαση στη Σελήνη η NASA τώρα πλέον ενδιαφέρεται ξανά για τη Σελήνη, μεταξύ άλλων ως ενδιάμεσο σταθμό για πιο μακρινούς διαστημικούς στόχους όπως ο Άρης. Πολύ περισσότερο που τα τελευταία χρόνια έγινε αντιληπτό ότι υπάρχει αρκετό νερό σε παγωμένη μορφή στη Σελήνη, κάτι σημαντικό για μια μονιμότερη ανθρώπινη παρουσία, όχι μόνο ως πόσιμο νερό, αλλά και ως καύσιμο για πυραύλους μετά τη διάσπαση του σε οξυγόνο και υδρογόνο.
Η Σελήνη ή ένας διαστημικός σταθμός σε τροχιά γύρω της θα λειτουργήσει ως σταθμός ανεφοδιασμού για ένα πιο μακρινό ταξίδι, όπως τον Άρη. Προς το παρόν πάντως οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν πόσο ακριβώς νερό υπάρχει στη Σελήνη και πόσο εύκολο θα είναι αξιοποιηθεί στην πράξη, καθώς βρίσκεται συνήθως στο βάθος ανήλιαγων κρατήρων.
NASA: Από το Apollo στο Artemis
Στην παρθενική αποστολή του προγράμματος Artemis, ο SLS θα στείλει την κάψουλα Orion σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη, μια πρόβα τζενεράλε πριν από την επιβίβαση αστροναυτών.
Τρία ανδρείκελα βρίσκονται στη θέση του πληρώματος στην κάψουλα Orion που περιμένει τοποθετημένη στην κορυφή του SLS στο Ακρωτήριο Κανάβεραλ της Φλόριντας.
Το πρόγραμμα Artemis διαδέχεται το σεληνιακό πρόγραμμα Apollo που έστειλε τους πρώτους ανθρώπους στο φεγγάρι τις δεκαετίες του 1960 και 1970 (στην ελληνική θρησκεία η Άρτεμης ήταν αδελφή του Απόλλωνα).
Αυτή τη φορά, το πρόγραμμα θα συνεχιστεί επ’ αόριστον με στόχο τη μόνιμη παρουσία του ανθρώπου στη Σελήνη σε συνεργασία με τον ιδιωτικό τομέα, της SpaceX του Elon Musk, ωστε να φάει κάτι κι αυτός φτωχός άνθρωπος.
Επιστροφή των ΗΠΑ και της NASA στη Σελήνη
Κι ενώ η Κίνα είναι ήδη στη Σελήνη η NASA προσπαθεί πάλι να επσιτρέψει.
Στην παρθενική αποστολή του, ο SLS θα απελευθερώσει το Orion περίπου 90 λεπτά μετά την εκτόξευση, οπότε η κάψουλα με τα τρία ανδρείκελα θα αναχωρήσει για μια πτήση σχεδόν μιας εβδομάδας μέχρι τη Σελήνη.
Αρχικά θα περάσει σε απόσταση μόλις 100 χιλιομέτρων από την επιφάνεια για να τεθεί σε συνέχεια σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη για περίπου δύο εβδομάδες, πριν πάρει το δρόμο της επιστροφής για να πέσει με αλεξίπτωτο στον Ειρηνικό στις 10 Οκτωβρίου.
Στην επόμενη δοκιμαστική πτήση, η οποία αναμένεται το 2024, τέσσερις αστροναύτες θα επαναλάβουν τη διαδρομή της πρώτης δοκιμής.
Περίπου ένα χρόνο αργότερα, ο SLS θα εκτοξεύσει ακόμα τέσσερις αστροναύτες, από τους οποίους οι δύο, στους οποίους θα περιλαμβάνεται τουλάχιστον μία γυναίκα, θα κατέβουν μέχρι την επιφάνεια της Σελήνης.
Το ίδιο το Orion δεν έχει τη δυνατότητα προσσελήνωσης, γι’ αυτό και η NASA συνεργάζεται με την SpaceX του Elon Musk. Ενώ κινείται σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη, το Orion θα συνδεθεί με το σκάφος Starship της εταιρείας, στο οποίο θα μετεπιβιβαστούν οι δύο αστροναύτες. Το φουτουριστικό σκάφος του Μασκ θα τους μεταφέρει στην επιφάνεια και μετά πίσω στο Orion για την επιστροφή στη Γη.
Μέχρι στιγμής, πάντως, το Starship παραμένει στο στάδιο ανάπτυξης και έχει πετάξει μόνο μέχρι το ύψος των 10 χιλιομέτρων.
Στην πρώτη δοκιμαστική εκτόξευση που σχεδιάζει η εταιρεία, πιθανώς στα τέλη του 2022 ή το 2023, το Starship θα πετάξει απλώς τον γύρω της Γης, πριν αποπειραθεί μια απόπειρα προσσελήνωσης χωρίς πλήρωμα.
Και μια ακόμα τεχνική δυσκολία: μετά την εκτόξευσή του το Starship θα πρέπει να ανεφοδιαστεί με καύσιμα πριν αναχωρήσει για τη Σελήνη.
Η επέμβαση του Πολεμάρχου (;)
Σύμφωνα με το BBC, αιτία ήταν η διαρροή σε έναν κινητήρα, που δεν κατέστη εφικτό να επιδιορθωθεί έγκαιρα.
Όπως είχε μεταδοθεί νωρίτερα, αρκετά εμπόδια είχαν προκαλέσει «πονοκέφαλο» στους μηχανικούς και τους επιστήμονες: αρχικά διαφαινόταν ότι δεν θα ήταν καλές οι καιρικές συνθήκες, ενώ μετέπειτα παρουσιάστηκε τεχνικό πρόβλημα.
Συγκεκριμένα, ο πύραυλος παρουσίασε διαρροή στο σύστημα τροφοδοσίας με υγρό υδρογόνο. Πρόβλημα εμφανίστηκε, επίσης, σε έναν από τους τέσσερις κινητήρες του πρώτου σταδίου, τους οποίους επιθεωρούν τώρα οι μηχανικοί της αποστολής. Ένα τελευταίο ζήτημα είναι ότι έχει σχηματιστεί πάγος στο εσωτερικό μιας από τις δεξαμένες καυσίμου.
Οι διαρροές είναι δυνητικά επικίνδυνες, δεδομένου ότι το υδρογόνο είναι άκρως εύφλεκτο. Τέτοιες διαρροές είναι δύσκολο να ανιχνευθούν καθώς τείνουν να εμφανίζονται μόνο όταν το σύστημα τροφοδοσίας πέσει στη θερμοκρασία του υγρού υδρογόνου στους -217 βαθμούς Κελσίου.
Η αντίστροφη μέτρηση διακόπηκε για αρκετή ώρα και, παρόλο που επανεκκίνησε, εν τέλει ανακοινώθηκε ότι η εκτόξευση ματαιώνεται.
Η εκτόξευση ματαιώθηκε χάρις την παρέμβαση του Πολέμαρχου και της Ομάδας Ωμέγα;
Εσείς τι πιστεύετε;
Ο πύραυλος SLS
Ο SLS μαζί με το Orion έχουν ύψος 98 μέτρων. Ο SLS, που χρειάστηκε πάνω από δέκα χρόνια για να αναπτυχτεί και να κατασκευαστεί, θεωρείται ο ισχυρότερος και πιο πολύπλοκος πύραυλος στον κόσμο.
Η τελευταία φορά που εκτοξεύτηκε ένας τέτοιος μεγα-πύραυλος από το Κέντρο Κένεντι, ήταν το 1973 όταν ένας πύραυλος Κρόνος 5 (Saturn V) μετέφερε σε τροχιά τον διαστημικό σταθμό Skylab. Ο σχεδιασμός της NASA είναι η εκτόξευση το 2024 της επανδρωμένης αποστολής Άρτεμις 2 γύρω από το φεγγάρι, ώσπου τελικά το 2025 η αποστολή Άρτεμις 3 να προσεληνωθεί (μεταφέροντας και την πρώτη γυναίκα αστροναύτη στη Σελήνη). Θα τεθούν έτσι πιθανότατα αυτή τη φορά τα θεμέλια για μια πιο μόνιμη σεληνιακή βάση και παρουσία αστροναυτών στον δορυφόρο της Γης, με απώτερο στόχο μια βάση στον Άρη μέσα στη δεκαετία του 2030. Πάντως αρκετοί ειδικοί δεν αποκλείουν ότι όλο αυτό το χρονοδιάγραμμα είναι υπερβολικά «σφιχτό» και φιλόδοξο, οπότε μπορεί να μετατεθεί κατά μερικά χρόνια προς το μέλλον.
Οι τελευταίοι άνθρωποι που περπάτησαν στο φεγγάρι, ήταν οι δύο άνδρες αστροναύτες της αποστολής Απόλλων 17 το 1972, ενώ είχαν προηγηθεί δέκα άλλοι Αμερικανοί αστροναύτες, στη διάρκεια πέντε προηγούμενων αποστολών, με πρώτη προσελήνωση της αποστολής Απόλλων 11 το 1969.
Ανταγωνισμός στη Σελήνη
Τα τελευταία χρόνια η Κίνα έχει προσεληνώσει με επιτυχία τρεις ρομποτικές αποστολές και σχεδιάζει δική σεληνιακή βάση για τη δεκαετία του 2030, η Ινδία και το Ισραήλ έστειλαν δικές τους σεληνιακές αποστολές το 2019 αλλά απέτυχαν, ενώ μια νοτιοκορεατική αποστολή βρίσκεται καθ’ οδόν με στόχο να τεθεί σε τροχιά γύρω από το φεγγάρι. Γενικά υπάρχει κινητικότητα από αρκετές χώρες με προορισμό τη Σελήνη και οι ΗΠΑ έχουν ένα έξτρα ανταγωνιστικό κίνητρο να προλάβουν.
Μετά το κινεζικό ενδιαφέρον για βαση στη Σελήνη η NASA τώρα πλέον ενδιαφέρεται ξανά για τη Σελήνη, μεταξύ άλλων ως ενδιάμεσο σταθμό για πιο μακρινούς διαστημικούς στόχους όπως ο Άρης. Πολύ περισσότερο που τα τελευταία χρόνια έγινε αντιληπτό ότι υπάρχει αρκετό νερό σε παγωμένη μορφή στη Σελήνη, κάτι σημαντικό για μια μονιμότερη ανθρώπινη παρουσία, όχι μόνο ως πόσιμο νερό, αλλά και ως καύσιμο για πυραύλους μετά τη διάσπαση του σε οξυγόνο και υδρογόνο.
Η Σελήνη ή ένας διαστημικός σταθμός σε τροχιά γύρω της θα λειτουργήσει ως σταθμός ανεφοδιασμού για ένα πιο μακρινό ταξίδι, όπως τον Άρη. Προς το παρόν πάντως οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν πόσο ακριβώς νερό υπάρχει στη Σελήνη και πόσο εύκολο θα είναι αξιοποιηθεί στην πράξη, καθώς βρίσκεται συνήθως στο βάθος ανήλιαγων κρατήρων.
NASA: Από το Apollo στο Artemis
Στην παρθενική αποστολή του προγράμματος Artemis, ο SLS θα στείλει την κάψουλα Orion σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη, μια πρόβα τζενεράλε πριν από την επιβίβαση αστροναυτών.
Τρία ανδρείκελα βρίσκονται στη θέση του πληρώματος στην κάψουλα Orion που περιμένει τοποθετημένη στην κορυφή του SLS στο Ακρωτήριο Κανάβεραλ της Φλόριντας.
Το πρόγραμμα Artemis διαδέχεται το σεληνιακό πρόγραμμα Apollo που έστειλε τους πρώτους ανθρώπους στο φεγγάρι τις δεκαετίες του 1960 και 1970 (στην ελληνική θρησκεία η Άρτεμης ήταν αδελφή του Απόλλωνα).
Αυτή τη φορά, το πρόγραμμα θα συνεχιστεί επ’ αόριστον με στόχο τη μόνιμη παρουσία του ανθρώπου στη Σελήνη σε συνεργασία με τον ιδιωτικό τομέα, της SpaceX του Elon Musk, ωστε να φάει κάτι κι αυτός φτωχός άνθρωπος.
Επιστροφή των ΗΠΑ και της NASA στη Σελήνη
Κι ενώ η Κίνα είναι ήδη στη Σελήνη η NASA προσπαθεί πάλι να επσιτρέψει.
Στην παρθενική αποστολή του, ο SLS θα απελευθερώσει το Orion περίπου 90 λεπτά μετά την εκτόξευση, οπότε η κάψουλα με τα τρία ανδρείκελα θα αναχωρήσει για μια πτήση σχεδόν μιας εβδομάδας μέχρι τη Σελήνη.
Αρχικά θα περάσει σε απόσταση μόλις 100 χιλιομέτρων από την επιφάνεια για να τεθεί σε συνέχεια σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη για περίπου δύο εβδομάδες, πριν πάρει το δρόμο της επιστροφής για να πέσει με αλεξίπτωτο στον Ειρηνικό στις 10 Οκτωβρίου.
Στην επόμενη δοκιμαστική πτήση, η οποία αναμένεται το 2024, τέσσερις αστροναύτες θα επαναλάβουν τη διαδρομή της πρώτης δοκιμής.
Περίπου ένα χρόνο αργότερα, ο SLS θα εκτοξεύσει ακόμα τέσσερις αστροναύτες, από τους οποίους οι δύο, στους οποίους θα περιλαμβάνεται τουλάχιστον μία γυναίκα, θα κατέβουν μέχρι την επιφάνεια της Σελήνης.
 |
| To Starship του Elon Musk που θα προσεληνωθεί |
Το ίδιο το Orion δεν έχει τη δυνατότητα προσσελήνωσης, γι’ αυτό και η NASA συνεργάζεται με την SpaceX του Elon Musk. Ενώ κινείται σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη, το Orion θα συνδεθεί με το σκάφος Starship της εταιρείας, στο οποίο θα μετεπιβιβαστούν οι δύο αστροναύτες. Το φουτουριστικό σκάφος του Μασκ θα τους μεταφέρει στην επιφάνεια και μετά πίσω στο Orion για την επιστροφή στη Γη.
Μέχρι στιγμής, πάντως, το Starship παραμένει στο στάδιο ανάπτυξης και έχει πετάξει μόνο μέχρι το ύψος των 10 χιλιομέτρων.
Στην πρώτη δοκιμαστική εκτόξευση που σχεδιάζει η εταιρεία, πιθανώς στα τέλη του 2022 ή το 2023, το Starship θα πετάξει απλώς τον γύρω της Γης, πριν αποπειραθεί μια απόπειρα προσσελήνωσης χωρίς πλήρωμα.
Και μια ακόμα τεχνική δυσκολία: μετά την εκτόξευσή του το Starship θα πρέπει να ανεφοδιαστεί με καύσιμα πριν αναχωρήσει για τη Σελήνη.
Οι αναρτήσεις μας μπορούν να δημοσιεύονται από οποιονδήποτε αρκεί να αναφέρεται εμφανώς ο ενεργός σύνδεσμος μας.