Oι Έλληνες, δεν «έκυπτον», ούτε και όταν προσευχόταν. Είναι γνωστό ότι επικαλούνται τους επουράνιους θεούς δι’ απλής ανατάσεως των χεριών, «άρσεως», εξ ου αρα = προσευχή, αράομαι = προσεύχομαι. «Η προσκύνησις ανθρώπου από άνθρωπο αντιμετωπίζετο και ώς μεγάλη βλακεία και αφέλεια».
Γράφει ο Φιλόστρατος, στον βίο Απολλωνίου του Τυανέως Κέφ. XXVII
Και φυσικά οι Έλληνες ήταν φίλοι και όχι δούλοι των Θεών τους. «Ω φίλε ΠΑΝ, και σεις άλλοι θεοί…» έλεγε ο Σωκράτης…
Δούλοι, του ή των Θεών είναι αυτοί που έρπονται και σύρονται με την κοιλιά τους, και θέλουν δούλους τους τους Ανθρώπους. Επιλέξτε ως Δούλοι το Θεό σας ή ως Ίσοι απέναντι στους Έλληνες Θεούς.
Αναρτήθηκε από endymion
http://ermionh.blogspot.gr