Η ΠΛΕΟΝ ΕΞΕΛΙΓΜΕΝΗ ΑΓΓΙΝΑΡΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΟΟΥ ΤΗΣ ΒΟΣΤΩΝΗΣ

1. ΑΝΘΡΩΠΟΣ: Η ΠΛΕΟΝ ΕΞΕΛΙΓΜΕΝΗ ΑΓΓΙΝΑΡΑ ΕΠΑΝΩ ΣΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ

Για μια ακόμη φορά αναγκάζομαι να ζητήσω συγγνώμη απο τούς καλούς επισκέπτες και επισκέπτριες τής σελίδας, επειδή προχωράω ένεκα επικαιρότητος σε επόμενο θέμα, χωρίς να έχω πραγματευθεί το προηγούμενο που έθεσα. Αυτό δεν σημαίνει, ότι η επικαιρότητα τού θέματος τής προηγουμένης αναρτήσεως δεν εξακολουθεί να είναι δεδομένη. Υπόσχομαι, λοιπόν, προσεχώς να καταθέσω την συνέχειά του, στον βαθμό που σε κάποια θέματα σχετιζόμενα με αυτό δεν γίνει μνεία στην παρούσα αναφορά.

Επιλέγοντας συνειδητά σε κάποιες φάσεις την διαδικασία μιας νοητικής αγρανάπαυσης, επιχειρώ μια εσωτερική εγκεφαλική ζύμωση αυτών που κατά διαστήματα έχω πραγματευθεί εδώ. Η κειμενογραφία άλλοτε είναι δυνατόν να εκτυλίσσεται με σχετική συνέχεια ως αποδίπλωση ενός ρολό, άλλοτε όμως απαιτεί πάτημα τής τροχοπέδης, εφόσον επιδιώκουμε να μην μυρικάζουμε ιδέες, απόψεις, εκτιμήσεις και διαπιστώσεις, που αναφέρθηκαν ήδη επαρκώς.
Όπως έχει επανειλημμένως εντοπιστεί, η δυνατότης μας προς επεξεργασία των προσλήψεών μας είναι αυστηρότατα επιλεκτική. Οι αντίστοιχοι μηχανισμοί μπορούν μεν να ικανοποιούν με τον λειτουργικό προσανατολισμό που τούς διέπει ζωτικές σκοπιμότητες τής νοήσεως. Πλην όμως, αυτό έχει ως συνέπεια να περνάει απαρατήρητο, αταξινόμητο και δίχως να αποτιμάται ένα τεράστιο ποσοστό τού υλικού που προσλαμβάνουμε. Κάποιες φορές ομολόγησαν φίλοι σχολιαστές χαρακτηριστικά, αναφορικά με την επιχειρούμενη εδώ τοπιογραφία, ότι ενώ περνούν συχνότατα από μέρη που έτυχε να εξετάσω αναλυτικά (παρέχοντας και την ανάλογη φωτογραφική τεκμηρίωση) ότι δεν υπέπεσαν στην προσοχή τους διόλου κάποια δεδομένα, τα οποία από μια πιο προσεκτική σκοπιά θα μπορούσαν να θεωρηθούν ως φωνασκούντα.

Αρρωστιάρηδες κειμενογράφοι, όπως ο υποφαινόμενος, γνωρίζουν εκ προοιμίου ένεκα εντελέχειας τής νόσου πού πάει η δουλειά. Το φέρνουν από εδώ, το φέρνουν από εκεί, όμως το επόμενο τμήμα τού παζλ, καίτι υπαρκτό, ελλοχεύει σε κάποια αραχνιασμένη γωνιά τού κρανίου. Ή ορθότερα σε κάποιο πηγάδι τού βαθέος ασυνειδήτου, στο οποίον οι βουτιές δεν είναι καθόλου αυτονόητες και εύκολες. Ο Άρθουρ Κόναν Ντόυλ έβαζε τον φανταστικό του ήρωα Σέρλοκ Χολμς, στην πορεία τής αποκαλύψεως τού κακού, να πειραματίζεται με κόκες και αμφεταμίνες, ώστε να δυναμώσει τις γάμπες του, πριν αυτός επιχειρήσει τις καταδύσεις του στο άμεσα ορατό, αλλά ταυτοχρόνως και αβυσσαλέα εντέχνως κεκρυμμένο. Για τον γράφοντα τέτοιου είδους επιταχυντές των συνάψεων αποτελούν απροσπέλαστες πολυτέλειες. Μετά το πέμπτο τσιγάρο διαμαρτύρεται η βεβαρυμένη κατάσταση των αγγείων του, οπότε η μόνη διαδιασία που αυτός υπέστη εκών - άκων στην πορεία να καταρριφθούν κάποια φυσικά όρια, στάθηκε το εκάστοτε υπερβολικό στρες επιβίωσης. Γι αυτούς όμως, οι οποίοι είναι φανατισμένοι με το κυνήγι τής συνειδήσεως, δεν παίζει κανένα ρόλο κατά πόσο τα ψιχία της που συνάγουν, προέρχονται από τις χωματερές τού πεπρωμένου.
Θεωρώ, λοιπόν, επανερχόμενος στο πληκτρολόγιο, ότι μάλλον βλέπω πλέον κάτι, το οποίον αναμφιβόλως και προηγουμένως έβλεπα - επιχειρώντας αντίστοιχη μνεία των παρυφών του - χωρίς όμως να είμαι εις θέσιν να συνειδητοποιώ, ότι το βλέπω. Ίσως μια αυστηρά λογική επεξεργασία των τμημάτων τού παζλ (πάντοτε συμφώνως προς τις υποκειμενικές εκτιμήσεις μου) στο βαθμό που έχει εδώ κατατεθεί, θα μπορούσε να οδηγήσει συμπερασματικά σε αυτήν την θέαση. Εκτιμώ όμως, ότι η λογική δεν είναι δεδομένη. Αυτή αφορά μάλλον μια προσεγγιστική ετοιμότητα, η οποία υπόκειται στην γενικότερη ωριμότητα ενός που θεωρεί ότι ερευνά και η οποία αναπτύσσεται με δυναμικό τρόπο, ταυτοχρόνως με την συνολική οντότητα τού ερευνώντος. Η σημασία αυτής τής διελκυστίνδας με την άγνοια καθορίζεται από αυτήν των στοχεύσεων που επιδιώκονται. Εφόσον το γνωσιολογικό αντικείμενο, το οποίον επιδιώκεται να προσαρτηθεί στα επισκοπούμενα δεδομένα, έχει ζωτική σημασία, παύει να είναι υπό την συμβατική έννοια αντικείμενο, αναγόμενο σε λίαν αναγκαίο δεδομένου τού υποκειμένου με αξία ζωής ή θανάτου.


Κατά καιρούς έχουν τεθεί εδώ περισσότερα ζητήματα, άλλοτε με τρόπο πρωτότυπο, όσο αφορά την οπτική τού ιστολόγου, άλλοτε ως καταγραφές σημαντικών κατά την εκτίμηση τού ιδίου δεδομένων, τα οποία έχουν συναχθεί αλλαχόθεν. Αυτά τα ζητήματα, όσο ενδιαφέροντα και εάν μπορούν να εκληφθούν καθ' εαυτά, δεν συνθέτούν κάτι περισσότερο από ένα μωσαϊκό αναφορών και προσεγγίσεων. Οι προεκτάσεις τους δύνανται ίσως να στοιχειοθετούν εκ προοιμίου το περίγραμμα μιας γενικότερης προβληματικής. Η σύνθεσή τους όμως σε ένα λειτουργικό όλον, το οποίον θα εδύνατο να αποβεί χρήσιμο στην αντιμετώπιση των τεράστιων θεμελιωδών προκλήσεων που μας απειλούν, δεν έχει ακόμη επιχειρηθεί. 
http://bostopel.blogspot.gr