αραβαίνω την υπόσχεσή μου να μην ξαναγράψω γιά πολιτικά θέματα -και δη της χώρας μας-, επειδή (α) η κατάσταση είναι όσο δεν πάει σοβαρή, και (β) άρχισαν ν’ αφυπνίζονται μέχρι και οι βλάκες. (Βλέπεις πχ πωρωμένα και ηλίθια κομματόσκυλα τώρα τελευταία να εκφράζουν …αντιρρήσεις στην …ηγεσία τους! Βέβαια, αν τα πάρεις στα σοβαρά κάτι τέτοια καινοφανή, είναι να σου φεύγουν οι τρίχες της κεφαλής σου και να μένεις γλόμπος! Ας είναι όμως… Δεν μας ενδιαφέρει η μετάνοια του κάθε μαλάκα και του κάθε παλιανθρώπου. Η Ελλάδα μας ενδιαφέρει, γι’ αυτό και μπαίνουμε στον κόπο να γράψουμε.)Σήμερα θα μας απασχολήσει ένα ιστορικό ζήτημα, η Στάσις του “Νίκα”. Σαν και τώρα, τέτοιον καιρό, τον Ιανουάριο του 532 μΧ, ξεσπάει στην Κωνσταντινούπολη επανάσταση όλου του λαού κατά του λαομίσητου αυτοκράτορα Ιουστινιανού. Η Γουϊκιπήντια περιγράφει το γεγονός συνοπτικά, αλλά μπορεί κανείς να βρει περισσότερες πληροφορίες στη βιβλιογραφία. (Δυστυχώς, το διαλυμένο μου γραφείο δεν μου επιτρέπει αυτή τη στιγμή να βρω τα σχετικά αποσπάσματα, ούτε κι η μνήμη μου με βοηθάει.)
Η ιστορία μας αρχίζει περίπου ως εξής:
Στην Κωνσταντινούπολη υπήρχαν οι τέσσερεις φατρίες των φιλάθλων του ιπποδρόμου: οι Πράσινοι (κάτι σαν το σημερινό ΠΑΣΟΚ), οι Βένετοι (Γαλάζιοι, κάτι σαν τη σημερινή ΝΔ), οι Ρούσσοι (Κόκκινοι, το σημερινό ΚΚΕ), και οι Λευκοί. Με το πέρασμα των χρόνων, οι Λευκοί και οι Ρούσσοι έχασαν πολύ σε δημοτικότητα και σήμερα είναι σχεδόν ξεχασμένοι.
Αν κι είναι πολύ εντυπωσιακό το πώς αυτά τα συμβολικά χρώματα επέζησαν διά μέσου των αιώνων, δεν θα μείνουμε σ’ αυτό. Ωστόσο, θα πούμε πως αυτές οι τέσσερεις φατρίες αντιπροσώπευαν τις τέσσερεις εποχές του έτους, κατά σειρά την Άνοιξη (Πράσινοι) κτλ, και καθόντουσαν αναλόγως στις κερκίδες του ιπποδρόμου, ο οποίος συμβόλιζε το έτος και το άρμα του Ηλίου. (Σχετικό: Και περιμένει κανείς τη …σωτηρία της Ελλάδας, χώρας που ανήκει στο ζώδιο του Ταύρου, από κόμματα …φθινοπωρινά! Το Πασόκ είναι Παρθένος, η ΝΔ Ζυγός, και το ΚΚΕ Σκορπιός!)
Χρειάζεται, όμως, και λίγη… χωροταξία, γιά να καταλάβετε καλύτερα τα γεγονότα. Το Ιερόν Παλάτιον, η Αγία Σοφία, και ο Ιππόδρομος αποτελούσαν ένα ενιαίο σύμπλεγμα, το οποίο σχεδιάστηκε επίτηδες έτσι από τον πρώτο αυτοκράτορα της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, τον Μ. Κωνσταντίνο. Μάλιστα, τις τρεις τοποθεσίες τις συνέδεε μυστικός υπόγειος στενός διάδρομος, ώστε ο αυτοκράτορας να μετακινείται από τη μία στην άλλη προστατευμένος. Κι έτσι, “ξαφνικά” εμφανιζόταν ο αυτοκράτωρ πχ στον εξώστη της Αγ. Σοφίας, να παρακολουθεί τη Θεία Λειτουργία. (Το ίδιο και στο θεωρείο του, στον Ιππόδρομο.)
Ο διάδρομος αυτός με την πάροδο των αιώνων περιέπεσε σε αχρησ(τ)ία και αφέθηκε να χαλάσει. Έτσι -γιά παράδειγμα-, ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, μετά τη λειτουργία με παπικούς στην Αγ. Σοφία τα Χριστούγεννα του 1452, αναγκάστηκε να επιστρέψει στο παλάτι απ’ τον δρόμο, με αποτέλεσμα αυτός και η συνοδεία του να φάνε κατακέφαλα τις ροχάλες και τα δοχεία με σκατά του εξοργισμένου πλήθους. Όμως, ο διάδρομος στα χρόνια του Ιουστινιανού λειτουργούσε.
Το θέμα που εξόργισε τους Κωνσταντινουπολίτες, κι έφτασαν σε σημείο εκρηκτικό… μάλλον ένα απ’ τα θέματα (διότι ένα άλλο ήταν η βαρειά φορολογία), ήταν πως ο σκοτεινής καταγωγής Ιουστινιανός (πραγματικό όνομα: Γιουτπράβντα) καταδίκασε σε θάνατο κάποιους αρχηγούς των μεγάλων φατριών, αντίθετους σ’ αυτόν – προφανώς γιά να φοβίσει όλον τον υπόλοιπο λαό. (Ο ιππόδρομος, όπως ακριβώς τα γήπεδα σήμερα, ήταν το κέντρο των όποιων εκδηλώσεων όλου του συγκεντρωμένου λαού κατά της εξουσίας. Πχ τα βρισίδια και τα κοροϊδευτικά τραγούδια έπεφταν βροχή.)
Κι όχι μόνο τους καταδίκασε σε θάνατο, αλλ’ αρνήθηκε καί να τους χαρίσει τη ζωή! (Το σημερινό ανάλογο θα ήταν να καταδικαζόταν σε θάνατο οι αρχηγοί της “θύρας 7″ και της “θύρας 13″ ταυτόχρονα!) Μονοιασμένοι, λοιπόν, οι Πράσινοι και οι Βένετοι -μαζί με τις μικρότερες φατρίες- εξεγέρθηκαν, και δεν ενέδωσαν στις προσπάθειες κάποιων “ψύχραιμων” κυβερνητικών να ησυχάσουν. Ο ξεσηκωμένος όχλος όρμησε και κατέστρεψε ό,τι βρήκε μπροστά του – σε πολλές περιπτώσεις, μάλιστα, δεν δίστασε να πυρπολήσει κτίρια. (Τότε κάηκε και καταστράφηκε και η παλιά Αγία Σοφία, που βρισκόταν στη θέση της σημερινής – ένα αριστούργημα σε σκαλιστή πέτρα, αν και σαφώς μικρότερη σε διαστάσεις του σημερινού ναού, το οποίο είχε χτίσει ο Μ. Κωνσταντίνος. Σ’ αυτό το σημείο, χρωστάω φωτογραφία – θα τη βρω και θα τη σκανάρω.)
Επί τρία μερόνυχτα ο κόσμος, οπλισμένος μ’ ό,τι βρήκε μπροστά του (ξύλα, πέτρες, κτλ), όρμησε ασυγκράτητος, φωνάζοντας “- Νίκα! Νίκα!” (εξ ου και “Στάσις του Νίκα”) και καταστρέφοντας, καίγοντας, βρίζοντας, απειλώντας, ουρλιάζοντας, κάνοντας πλιάτσικο, μεθοκοπώντας, ενώ ο αρχιεγκληματίας Ιουστινιανός (καμαρώστε τον) ήταν κλεισμένος στο παλάτι και χεσμένος απ’ τον φόβο του. Τους εξεγερμένους κρατούσε έξω απ’ το παλάτι με νύχια και με δόντια η ανακτορική φρουρά, η οποία, όμως, δεν θ’ άντεχε γιά πολύ ακόμη, αν οι εξεγερμένοι έδειχναν περισσότερη αποφασιστικότητα. Έτσι, η κατάσταση έφτασε σε τέλμα: ούτε οι εξεγερμένοι μπούκαραν μέσα στο παλάτι, ούτε ο Ιουστινιανός παραδινόταν.
Το τέλος του δράματος έφερε η αποφασιστικότητα της “περπατημένης” αυτοκράτειρας, της Θεοδώρας. Με το γνωστό τσιτάτο “Κάλλιον εντάφιον η βασιλεία!”, έπεισε τον Ιουστινιανό ν’ αντιδράσει και ν’ αντεπιτεθεί. Πώς; Από μυστική πόρτα του παλατιού έφυγε αγγελιαφόρος, ο οποίος πήγε προς βορράν να βρει τον κυρίως στρατό, που -αν δεν με απατά η μνήμη μου- μαχόταν με τους Πετσενέγκους. Όντως, ο αγγελιαφόρος έφτασε στον προορισμό του, έδωσε το μήνυμα, και αμέσως ξεκίνησαν προς την Κωνσταντινούπολη δύο ταχυκίνητα τάγματα Ιππικού, αφοσιωμένα στον αυτοκράτορα.
Σας θυμίζουν τίποτε όλ’ αυτά;
Μα ναί, μα ναί, είναι ακριβές αντίγραφο της σημερινής κατάστασης!!!
- Ο εξαγριωμένος, εξεγερμένος και μονοιασμένος κόσμος έξω απ’ τη Βουλή. (Το πάλαι ποτέ παλάτι!)
- Οι εμπρηστές πλιατσικολόγοι.
- Η …αυτοκρατορική φρουρά των ΜΑΤ.
- Οι χεσμένοι απάνω τους …σκοτεινής καταγωγής “Ιουστινιανοί” μέσα. (Και οι …”Θεοδώρες” – ό,τι κι αν συνεπάγεται αυτή η ταύτιση! LOL!!!)
- Ο μυστικός διάδρομος Βουλή – Παναθηναϊκό Στάδιο από κάτω, κι όχι μόνον αυτός. (Τί λέτε; δεν ήξεραν Ιστορία οι σύμβουλοι του Όθωνα; Ή νομίζετε πως η σημερινή Βουλή χτίστηκε τυχαία εκεί που χτίστηκε; )
Ποιά, λοιπόν, νομίζετε ότι θα είναι η κατάληξη, αν επαναληφθούν σήμερα τα τραγικά λάθη των τότε επαναστατημένων;
Γι’ αυτό και ο Ηρόδοτος έγραψε πως είναι ευτυχής, όποιος γνωρίζει Ιστορία. Επειδή, γνωρίζοντας τα προβλήματα του παρελθόντος, γνωρίζει και τις λύσεις – ή, το πώς να τις αποφεύγει, αν υπήρξαν ατυχείς!(Αυτά να τ’ ακούν οι κοκκοροφορτωτές μαθητές και φοιτητές μας, γιά τους οποίους το διάβασμα -και δη εξωσχολικών βιβλίων, μη υποχρεωτικής ανάγνωσης γιά βαθμό, παναπεί- δείχνει άνθρωπο μισόχαζον, “σπασίκλα”. Εσείς, οι μη “σπασίκλες”, είσαστε έξυπνοι και πονηροί, έ; Κούνια που σας κούναγε, κατακαημένα… Γι’ αυτό ακριβώς πατάει από κάτω όλη την Ελλάδα η Μέρκελ: επειδή η σημερινή Ελλάδα έβγαλε άπειρους “έξυπνους” και “πονηρούς”, σαν εσάς.)