υτή είναι η “προσεχής” ανάρτηση που σας υποσχέθηκα. Από προσεχής, έγινε μεθεπόμενη.
Λοιπόν, σήμερα θα βάλουμε κοντά παντελονάκια, θα ξαναγυρίσουμε στο Δημοτικό Σχολείο, και θ’ ασχοληθούμε λίγο με Φυσική Ιστορία. Με πεταλούδες!
Υπάρχει ένα πολύ όμορφο είδος πεταλούδας, ο “μονάρχης”. Νά ‘το! (Στη φωτογραφία -από τη Γουΐκι- απεικονίζεται το αρσενικό. Το θηλυκό έχει λιγάκι πιό σκούρα χρώματα.)
Αυτή η πεταλούδα απαντάται κυρίως στις ηπαπάρα. Προς βορράν, η εξάπλωσή της σταματάει περίπου στα σύνορα με τον Καναδά. Προς νότον, φτάνει μέχρι τη βόρεια Βραζιλία. Υπάρχουν κι αλλού σποραδικοί πληθυσμοί της, εκτός της αμερικανικής ηπείρου. Αλλά το πολύ το πράμα,… στο σπίτι του Ομπάμα! LOL!!! (Εχω και ποιητικό ταλέντο ο κιαρατάς, τί να κάνουμε!)
Τώρα, βέβαια, να μην αρχίσει να ταξιδεύει μακριά το μυαλουδάκι μας, βλέποντας ότι ο πληθυσμός της αγκαλιάζει τον κόλπο του Μεξικού, κι αρχίσουμε να οραματιζόμαστε Ατλαντίδες και τέτοια. Αλλά λίγη συνομωσιολογία, λίιιιιγη, λιγουλάκι, να, τόση δά, χρειάζεται! 
Βλέπετε, το όνομα της πεταλούδας χρησίμευσε ως τίτλος σε ολόκληρη σειρά “πειραμάτων” ελέγχου του νού από τη …Θεία! (Γιά τους νέους αναγνώστες: Η …Θεία είναι πασίγνωστη “υπερεσία”, προφερομένη υπό ψευδού!) Δεν είναι άγνωστα αυτά τα πειράματα στο ευρύ κοινό, αν και ο πολύς κόσμος τα γνωρίζει με άλλον όρο: “πλύση εγκεφάλου”. Και πολύ σωστά, διότι πρόκειται γιά σαλατοποίηση του μυαλού του θύματος, και στη συνέχεια υποβιβασμό του -από άνθρωπο- στο επίπεδο του δαρμένου σκύλου. Ο οποίος δαρμένος σκύλος εκτελεί μόνον όσα παραγγέλματα δεν συνεπάγονται ξύλο και βούρδουλα, και δεν αναλαμβάνει πρωτοβουλίες και δεν επιδεικνύει αυθορμητισμό επ’ ουδενί. Αυτή η διαδικασία περιλαμβάνει (μεταξύ άλλων και) ενέσεις διαφόρων -δηλητηριωδών- ουσιών, εγχειρήσεις, σωματική τιμωρία, βασανιστήρια, και ισχυρά σόκ. (Το τελευταίο είναι ευγενική διατύπωση γιά την παρά φύσιν ομοφυλοφυλική παθητική συνουσία, που υφίσταται ένα θύμα άρρενος φύλου σε κάποια φάση της “εκπαίδευσής” του.)
Τα πειράματα αυτά ξεκίνησαν τη δεκαετία του 1950, και συνεχίζονται ακόμη και σήμερα. Αν έχετε την περιέργεια (και την υπομονή να διαβάζετε κείμενα), λίγο να ψάξετε στα ιντερνέτια, πολλά θα βρείτε επ’ αυτών – χώρια τα βιβλία και τα κινηματογραφικά έργα.
Και τί τα θέλουν τέτοια άτομα; Πού αποσκοπούν αυτά τα “πειράματα”;
Άααα!!!… Γι’ αυτό κι εμείς σήμερα ασχολούμαστε με το θέμα αυτό! Όχι από διάθεση συνομωσιολογίας και παρελθοντολογίας, αλλά επειδή μας καίει μία απολύτως πρακτική πλευρά του θέματος. Μ’ άλλα λόγια, τί γίνεται αν ένα θύμα τέτοιων “πειραμάτων”, μιά τέτοια “πεταλούδα” κατσικωθεί -με τον ένα ή τον άλλον τρόπο- στην κορυφή της κοινωνίας και της δημοσιότητας;
Πολύ απλά, ολόκληρη η κοινωνία θα πάει κατά διαόλου.
Θά ‘λεγα, λοιπόν, ότι και η χώρα μας διαθέτει ήδη κάποιον πληθυσμό “μοναρχών”. Ιδού καναδυό παραδείγματα, κατά τη γνωμούλα μου:
Μόναρκ 1ος
Τυπική περίπτωση μόναρκ, θά ‘λεγα. Όχι, δεν σας λέω ποιός είν’ αυτός! Να βάλετε το μυαλό σας να θυμηθεί και να σκεφτεί! Αλλά φέρεται δηλώσας ότι: “διάφοροι πολιτικοί τον παρακολουθούν μέσω του DNA του και με ραδιοκύματα”. Διετάχθη ο εγκλεισμός του στο ψυχιατρείο.
Να βάλετε το μυαλό σας να θυμηθεί και να σκεφτεί! Αλλά φέρεται δηλώσας ότι: “διάφοροι πολιτικοί τον παρακολουθούν μέσω του DNA του και με ραδιοκύματα”. Διετάχθη ο εγκλεισμός του στο ψυχιατρείο.
Όμως είναι πράγματι τρελλός γιά δέσιμο; Ή είδε (και υπέστη) κάποια πράγματα, που απλώς δεν μπορεί να τα εξηγήσει;
Μόναρκ 2ος
“- Δεν είναι!”, λέτε; Και διατί, περικαλώ;
Λοιπόν, θα σας εξηγήσω.
Μπορεί όλη η Ελλάδα να κοιμάται όρθια, και να μην καταλαβαίνει -ή να μη θέλει να καταλάβει- κάποια πράγματα. Όμως, η λεπτομέρεια που τον προδίδει (τουλάχιστον στα δικά μου μάτια) είναι το ότι, όταν είδε τον φίλο ( ; ) του να πέφτει νεκρός, αντί να τηλεφωνήσει στο 166, τηλεφώνησε στα κανάλια.
Αναπαριστώ τα γεγονότα:
- Ο Γρηγορόπουλος φεύγει κάπου εφτά χιλιόμετρα μακριά απ’ το σπίτι του, σε περιοχή που δεν πολυγνωρίζει (Εξάρχεια), γιά να τον επισκεφθεί γιά τα “Χρόνια Πολλά”. Ήτανε 6 Δεκεμβρίου 2008, του Αγ. Νικολάου, ονομαστική εορτή του Ν. Ρωμανού.
- Αφού πάνε σε διάφορα μέρη ανά τα Εξάρχεια, κάποια στιγμή πέφτουν επάνω στον Κορκονέα – καθόλου τυχαία, όμως, ως φάνηκε.
- Εξερεθίζουν τους ειδικούς φρουρούς, άγνωστο με ποιόν τρόπο.
- Οι ειδικοί φρουροί τους στριμώχνουν, κι ο Κορκονέας πυροβολεί. Στον αέρα. Διότι η ζωή δεν είναι κινηματογράφος, και γνωρίζει άριστα (όπως όλοι οι αστυνομικοί) ότι, αν πυροβολήσει “στο ψαχνό” χωρίς λόγο, θα μπλέξει πολύ άσχημα. Ωστόσο, κανείς “εμβάτσος” (γειά σου prkl με τα ωραία σου!) δεν φτάνει στο σημείο να τραβήξει όπλο και -έστω- να πυροβολήσει στον αέρα, αν δεν έχει προηγηθεί χοντρή αφορμή.
- Το σημείο, όπου έφτασαν φάτσα με φάτσα με τους ειδικούς φρουρούς, δεν ήταν τυχαίο. Προσέφερε άριστη οπτική γωνία στον ελεύθερο σκοπευτή, ο οποίος σημάδεψε από μπαλκόνι και σκότωσε τον Γρηγορόπουλο. Και τότε, ενώ προφανώς οι ειδικοί φρουροί κοιτάζουν αμήχανοι και σαστισμένοι κι αρχίζει να μαζεύεται κόσμος, ο Ρωμανός βγάζει το κινητό του και τηλεφωνεί στα κανάλια.
- Η συνέχεια είναι γνωστή: το μήνυμα ότι “μπάτσος σκότωσε παιδί” διαδόθηκε απ’ τα βοθροκάναλα με αστραπιαία ταχύτητα, και κάηκε η Αθήνα.
Πολλοί υποψιάστηκαν τις μέρες εκείνες ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με την όλη ιστορία. Κάτι περίεργες προειδοποιήσεις ξένων πρεσβειών από τον Νοέμβριο προς τους υπηκόους των χωρών τους, που βρίσκονταν στην Αθήνα… Κάτι περίεργες ομαδικές αφίξεις στην Ελλάδα τηλεοπτικών συνεργείων τις αμέσως προηγούμενες μέρες… Κάτι φορτηγά γεμάτα πέτρες, παρκαρισμένα μέσα στην Αθήνα… Κάτι αναφορές στο ψυχιατρικό ιστορικό της οικογένειας του Κορκονέα… (“Τρελλός μπάτσος” – πόσο βολικό, έ; ) Οι δε αυτόπτες ( ; ) μάρτυρες ( ; ), τρεις λαλούν και δυό χορεύουν.
Εκείνο, όμως, που δεν σκέφτηκε κανείς, μα κανείς, είναι ότι οι τηλεφωνικοί αριθμοί των καναλιών ΔΕΝ βρίσκονται τυχαία, την τελευταία στιγμή. Ούτε με τηλεφώνημα στους αριθμούς πληροφοριών τύπου “11000″, όταν γύρω γίνεται χαμός. Ο Ρωμανός τους είχε αποθηκευμένους στο κινητό του – και την κρίσιμη στιγμή δεν αυτοσχεδίασε καθόλου. Απλά, έπαιξε τον ρόλο που είχε μάθει από πριν. Το δε 166 το ειδοποίησαν οι περίεργοι, που μαζεύτηκαν μετά το φονικό.
Καταλάβατε τώρα;
Το μόνο, με το οποίο διαφωνώ, είναι ότι όλ’ αυτά τα γεγονότα ήταν δήθεν ο πυροκροτητής γιά εμφύλιο πόλεμο – όπως έγραψαν διάφοροι “σοβαροί αναλυτές”. “Εμφύλιος”;! Ποιών εναντίον ποιών, ωρέ “σοβαροί”; Και γιά ποιό λόγο; Ο πραγματικός λόγος ήταν απλά ένας γκανγκστερικός εκβιασμός και ωμή επίδειξη δύναμης προς τον τότε πρωθυπουργό, να μην κάνει πολλές παρέες με τη Ρωσσία. Το μήνυμα ήταν: “- Σου κάψαμε τη χώρα το καλοκαίρι του 2007, και δεν λες να πάρεις χαμπάρι. Σου βάζουμε τώρα φωτιά στην Αθήνα, με σπίρτο μονάχα δύο δεκαπεντάχρονα. Τό ‘πιασες το υπονοούμενο, ή θα χρειαστεί και τρίτη προσπάθεια;”
Πριν τελειώσουμε, όμως, δυό λόγια γιά τον Ιούδα:
Ρωμανέ, η φιλία είναι ιερή. Αυτό, εκτός απ’ τους ανθρώπους, το ξέρουν και τα ζώα,αλλά εσύ όχι. Δυστυχώς, δεν φρόντισε να σου το μάθει ούτε η μάνα σου (αλήθεια, ποιός της έδωσε πτυχίο και διδακτορικό Φιλοσοφικής αυτής της όρνιθας, που κουτσουλάει την Ιστορία; ), ούτε ο -αδιάφορος και ανάξιος- πατέρας σου. Και δεν φρόντισες ούτε να το μάθεις μόνος σου.
Αντίθετα, εσύ πάτησες επί πτωμάτων. Στην κυριολεξία.
Ξέρεις, λοιπόν, ποιά θά ‘ναι η τιμωρία σου;
Να εμφανιστείς ενώπιον Δικαστηρίου.
Όχι όπως την πρώτη φορά που την κοπάνησες, βοηθούντος και του ιδιόρρυθμου δικηγόρου σου, που θεωρεί πως οι νόμοι εφαρμόζονται μόνον όταν γουστάρ’ η αφεντιά του.
Αυτή τη φορά θα εμφανιστείς ενώπιον Δικαστηρίου, θες δε θες.
Με ζαρτιέρες.
Υγ: Έχω υποψίες πως δύο ακόμη εγχώρια δημόσια πρόσωπα είναι “μόναρκ” – αλλά μονάχα υποψίες. Ετούτο εδώ, κι ετούτο εδώ. Είναι αυτή η περίεργη συμπεριφορά τους, η “αλλού ‘ντ’ αλλού” φάτσα τους, σκέψη τους, ομιλία τους, που δεν εξηγείται μονάχα με τη διαστροφή προσωπικότητας, που παθαίνουν οι πολιτικοί (ψευτιές με το κιλό, κτλ κτλ). Λες κι έχουν πάθει εγκεφαλικό “μπλακάουτ”. Λες και δεν πατάνε κάν στον πλανήτη.
Ποιός να ξέρει… εκεί στις ηπαπάρα μπορεί να έκαναν τίποτε πολύ περίεργες παρέες.
Να ξεκαθαρίσω, όμως, πως το “μοναρκιλίκι” ΔΕΝ συνιστά δικαιολογία γιά τις πράξεις τους και τις παραλείψεις τους. Σε καμμία περίπτωση.