Με σχόλιό του στην προηγούμενη μαγνητοσκόπηση πρότεινε ο φίλτατος ΕργΔημΕργ "μια γερή χακεριά" στα αρχεία των τυράννων, όπου βρίσκονται αποθηκευμένα τα στοιχεία οικονομικής καταστροφής των πολιτών.
Αναλογιζόμενος, ότι το πλέον αποτελεσματικό εργαλείο για χακεριές είναι ο Νους, έφτιαξα τις μαγνητοσκοπήσεις που ακολουθούν.
Συχνά νομίζω, ότι οι προσπάθειές μου να κατανοήσω κάποια από τα στοιχεία τής διδασκαλίας των Σοφών τού Ελληνικού Πνεύματος κάπου με οδηγούν, ώστε να τολμώ να προβαίνω σε περί αυτών μαγνητοσκοπήσεις. Διαβάζοντας όμως τα σχόλια, που κάνουν σε αυτές οι φίλες και οι φίλοι εδώ, τότε διαπιστώνω, ότι η κατανόησή μου υπολείπεται σημαντικά, κατανοώντας πολύ καλύτερα τα θέματα που παρουσίασα μέσω αυτών των σχολιασμών. Γι' αυτόν τον λόγο αναρτώ μετά τις δύο μαγνητοσκοπήσεις που έπονται ενδεικτικά κάποια από τα σχόλια, που έγιναν στην προηγούμενη ανάρτηση, μια και το παρόν θέμα αποτελεί συνέχεια τού προηγουμένου.
Αυτό βεβαίως δεν συνιστά επιλογή αξιολογήσεως. Όλα τα σχόλια νομίζω ότι είναι εξίσου πολύτιμα και οι είσοδοι στην σελίδα δείχνουν, ότι οι επισκέπτες τα προσλαμβάνουν με ισάξιο ενδιαφέρον αυτού, που αποδίδουν στις αναρτήσεις. Με αυτόν τον τρόπο, τα σχόλια δεν συνιστούν απλά βάση διαλόγου, αλλά αποτελούν οργανικές προεκτάσεις των αναρτήσεων. Στις πλείστες των περιπτώσεων αυτά συνιστούν πονήματα προβληματισμού, που θα μπορούσαν κάλλιστα να αποτελέσουν ολοκληρωμένες αναρτήσεις. Αυτή η διαδικασία καταγράφεται ολοένα και με περισότερο φανερό τρόπο εδώ, στα πλαίσια αυτού, που αρκετοί θεωρούμε δίκτυο εν τω γεννάσθαι.
Αναλογιζόμενος, ότι το πλέον αποτελεσματικό εργαλείο για χακεριές είναι ο Νους, έφτιαξα τις μαγνητοσκοπήσεις που ακολουθούν.
Συχνά νομίζω, ότι οι προσπάθειές μου να κατανοήσω κάποια από τα στοιχεία τής διδασκαλίας των Σοφών τού Ελληνικού Πνεύματος κάπου με οδηγούν, ώστε να τολμώ να προβαίνω σε περί αυτών μαγνητοσκοπήσεις. Διαβάζοντας όμως τα σχόλια, που κάνουν σε αυτές οι φίλες και οι φίλοι εδώ, τότε διαπιστώνω, ότι η κατανόησή μου υπολείπεται σημαντικά, κατανοώντας πολύ καλύτερα τα θέματα που παρουσίασα μέσω αυτών των σχολιασμών. Γι' αυτόν τον λόγο αναρτώ μετά τις δύο μαγνητοσκοπήσεις που έπονται ενδεικτικά κάποια από τα σχόλια, που έγιναν στην προηγούμενη ανάρτηση, μια και το παρόν θέμα αποτελεί συνέχεια τού προηγουμένου.
Αυτό βεβαίως δεν συνιστά επιλογή αξιολογήσεως. Όλα τα σχόλια νομίζω ότι είναι εξίσου πολύτιμα και οι είσοδοι στην σελίδα δείχνουν, ότι οι επισκέπτες τα προσλαμβάνουν με ισάξιο ενδιαφέρον αυτού, που αποδίδουν στις αναρτήσεις. Με αυτόν τον τρόπο, τα σχόλια δεν συνιστούν απλά βάση διαλόγου, αλλά αποτελούν οργανικές προεκτάσεις των αναρτήσεων. Στις πλείστες των περιπτώσεων αυτά συνιστούν πονήματα προβληματισμού, που θα μπορούσαν κάλλιστα να αποτελέσουν ολοκληρωμένες αναρτήσεις. Αυτή η διαδικασία καταγράφεται ολοένα και με περισότερο φανερό τρόπο εδώ, στα πλαίσια αυτού, που αρκετοί θεωρούμε δίκτυο εν τω γεννάσθαι.
movie 1 fromDenis Cladas on Vimeo.
Προτάσσω κατ' αρχήν το δεύτερο σχόλιο του Πανδάρου σε αυτήν την ανάρτηση ως λίαν προσφερόμενο για συζήτηση. Τα θέματα, στα οποία αναφέρεται ο Πάνδαρος σε αυτό, τυγχάνουν διεξοδικής πραγματείας από τον Πλάτωνα, κυρίως στο έργο του "ΤΙΜΑΙΟΣ" και όχι κυρίως στον "ΦΑΙΔΡΟ". Ο "Τίμαιος" ανήκει στα έργα τού Πλάτωνος, τα οποία έχουν συν τοις άλλοις και κοσμογονική αναφορά και αγγίζουν μεγάλο βάθος, ώστε κατά συνέπεια να απαιτούν και ιδιαίτερα προσεκτική και ενδελεχή μελέτη:
..λοιπον ο Πλατωνας μιλαει εδω για την ΦΥΣΗ (την κατωτερη ψυχη) γιατι η ΠΡΩΤΕΡΗ ΨΥΧΗ ειναι ηδη στον θολο, οπως χαρακτηριστικα λεει, μαζι με τα αλλα δημιουργηματα της, τους θεους (οι θεοι δηλαδη ειναι Δημιουργηματα της ΨΥΧΗΣ!!!).
...Ο θολος που μας λες λοιπον ειναι το πεδιο που η ψυχη βλεπει την αντανακλαση του ΝΟΥ. Μονο αυτο μπορει να κανει δηλαδη η ΨΥΧΗ , μεχρι εκει φτανει με ολη αυτην την διαδικασια που μας λεςκαι μας λεει ο Πλατωνας !!! ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΤΑΒΑΝΙ ΤΗΣ ...μην ξεχναμε οτι η ψυχη ειναι το αποτελεσμα της αποτυχημενης ενατενισης του ΕΝ απο τον ΝΟΥ!!!!
Εκει αραζει η ΑΝΩΤΕΡΗ ΨΥΧΗ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΘΕΟΥΣ, ΠΟΥ ΕΦΤΙΑΞΕ η ιδια πιθανον σαν βοηθους της, δηλαδη για δουλικα της για να της κανουν την φασινα δηλαδη,, και οχι σαν βοηθους για τους ανθρωπους
(Εκει εχοιυμε τους δαιμονες, δημιουργηματα της κατωτερης ψυχης της ΦΥΣΗΣ).
Γιατι οπως διαβασες και στα σχολια μου στην προηγουμενη αναρτηση, αυτο, δηλαδη η ενασχοληση των θεων με τους ανθρωπους θα σημαινε πτωση!!!!
Άλλη παρατηρηση .. ο κοσμος οπως τον καταλαβαινουμε δεν ειναι Δημιουργημα του Νου, αλλα της ..ΨΥΧΗΣ.οποτε η ψυχη δεν ειναι δυνατον να πεθανει. Ειναι σαν να κανιβαλιζει Η ΨΥΧΗ τον εαυτο της!!!
Υποψιαζομαι οτι ο ΝΟΥΣ ξερει καν οτι υπαρχουμε!!χαχαχαχα.. Γιατι η δημιουργεια του κοσμου ειναι ενα πεδιο ενεργειας δημιουργημενο απο την ψυχη εξω απο αυτον!!!!
Από σχόλια στην προηγούμενη ανάρτηση:
ΑΠΟ ΤΗΝ AΤΑΡΓΑ:
Μέχρι τώρα θεωρούσαμε ότι ο χρόνος ήταν γραμμικός και ότι το παρελθόν είναι προυπόθεση για το παρόν και το μέλλον, με το νέο τρόπο αλλάζουμε το μέλλον αλλάζοντας το παρόν και το παρελθόν… Σενάρια επιστημονικής θεωρίας θα μου πείτε…
Είμαστε εκφράσεις μιας οικουμενικής συνειδητότητας…
Το σώμα μας και το νου μας περιορισμένες όψεις της πραγματικότητας ΑΛΛΑ κατά βάθος είμαστε ενέργεια – κενό- συνειδητότητα…
Επιδρουμε στους άλλους και στον κόσμο δίπλα μας γύρω μας είμαστε πολύ απλά οι επιλογές μας και ο ένας και ο έτερος δρόμος που πήραμε ή δεν πήραμε… τα σωματίδια εχουν πάρει και τους δύο δρομους και έχουν ζήσει αν θελετε όλως τις δύο εκδοχές … του δρόμου που δεν πήραμε … αφιερωμένο το παρακάτω σε όλους σας για να καταλάβετε καλύτερα τι εννοώ …
The road not taken / Robert Frost
(O δρόμος που δεν πάρθηκε ή δεν πήρες )
Δυο δρόμοι χωριζότανε σ' ένα δάσος ωχρό,
κι όντας αδύνατον να πάρω και τους δυο
και νά' μαι ο ίδιος ταξιδιώτης, στάθηκα για καιρό
κι αγνάντεψα τον ένανε όλο πιο μακρινό
μέχρις εκεί που χάνονταν στων θάμνων το τοπίο.
Όμως τον άλλο τράβηξα, το ίδιο ελκυστικό
που' χε τις περισσότερες, έτσι φαινόταν απαιτήσεις.
Γιατί, χορταριασμένος όπως ήταν, ήθελε περπάτημα γερό
Αν κι όσο γι αυτό, το πέρασμα απο δώ
όμοια τους ισοπέδωσε απ΄ τις καταπατήσεις.
Εκείνο το πρωινό, ολόιδιοι μου απλώνονταν μπροστά
μέσα σε φύλλα που ποτέ κανείς δεν είχε διασχίσει.
Αχ ! τον πρώτο άφησα για μιαν άλλη φορά.
Αν και γνωρίζοντας ότι ο δρόμος το δρόμο του τραβά
Πολύ αμφέβαλλα αν πίσω σ΄ αυτόν θα χα ποτέ γυρίσει.
Και πάντα θα το λέω μ΄ αναστεναγμό
Ύστερα από χρόνια και χρόνια πολλά
Δυο δρόμοι χωριζότανε στο δάσος, κι εγώ-
τον λίγο πατημένο, διάλεξα να διαβώ
κι ήταν αυτό που έκανε όλη τη διαφορά
ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΛΑΦΡΟΪΣΚΙΩΤΟ:
Το ποιός εξαναγκάζει την νοόσφαιρα έχει από ότι έχω δεί συζητηθεί αρκετές φορές από το διαδικτυακό αυτό χώρο. Εδώ απλά οφείλω να κάνω μια διαπίστωση. Δεδομένου ότι δεν μπορώ να γνωρίζω πραγματικά ποιος μπορεί να είναι αυτός (την ταυτότητα του την ιδεολογία του κλπ) παρά τα όσα ακούγονται. Έχω να αντιπροτείνω έναν άλλο συλλογισμό που βασίζεται στα εξής: θεωρώ ότι υπάρχουν δύο είδη ανθρώπων α) οι άνθρωποι της κοιλιάς και οι άνθρωποι του πνεύματος. Εννοώντας ότι υπάρχουν οι άνθρωποι που χρησιμοποιούν το προτέρημα του να είσαι άνθρωπος για να ταΐζουν τα ένστικτα τους και την έντροπο ύλη και ενέργεια (βλ. <> και άνθρωποι που το χρησιμοποιούν για να γίνει αυτός ο κόσμος λίγο καλύτερος πιο δίκαιος κλπ. Στην πραγματικότητα βέβαια αυτή η διαρχία είναι μια φενάκη γιατί στο σύμπαν μας δεν υπάρχει άσπρο μαύρο αλλά διαβαθμίσεις του φωτός οπότε όλοι μας έχουμε λίγο πολύ από όλα τα στοιχεία σε διαφορετικές ποσότητες. θεωρώ πως ο πρώτος μεν δρόμος εύκολος ο δε δεύτερος κακοτράχαλος και Θα σας παραπέμψω στον μύθο περί αρετής και κακίας του Ηρακλή. Άρα αυτοί οι οποίοι ελέγχουν την μαζική ύπνωση είναι σίγουρα άνθρωποι πλανημένοι που ανήκουν στο πρώτο είδος ανθρώπου, αλλά όχι και μη <>. Απλώς χρησιμοποιούν αυτές τις πνευματικές τους δυνάμεις για να καλύψουν τα ένστικτα τους την ύλη τις εμμονές τους και κατά συνέπεια το χρήμα. Το θέμα είναι, γιατί όμως αυτά τα υψιλά ιπτάμενα πρόσωπα ενώ είναι τόσο καλοί γνώστες του βάθους και του πλάτους, να το πω και έτσι, παίρνουν τον δρόμο αυτό; Μα γιατί όπως αναφέρθηκα παραπάνω αυτός ο δρόμος είναι πιο εύκολος και εξυπηρετεί τις κατώτερες (ζωώδεις) λειτουργίες τους (εγωισμός, φιλαργυρία, φιλαυτία, εξουσιομανία κλπ. Δεν γνωρίζουν όμως οτι στην πραγματικότητα είναι τραγικά πρόσωπα και πως οδηγούνται απο τον πνευματικό θάνατο στον συμπαντικό. Τρία τα κρατούμενα.
ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΔ.:
Actually δε μπορούμε να μη το δούμε ολιστικά... μπορούμε? Εννοώ μπορούμε να μην αντιμετωπίσουμε τον άνθρωπο σαν όλον... να ξεχωρίσουμε τη κατώτερη νόηση που λέγεις από τις σπερματικές χορδές που ίσως και να θέαται ο νους... ή να πούμε πως οι αξίες που ψάχονυμε δεν έχουν να κάνουν τίποτε με τη καρδιά? Δε μπορούμε... και φαντάζομαι πως θα επισημάνεις πως ήδη τοχεις πει με το δικό σου τρόπο..
ΑΠΟ ΤΗΝ ΡΙΚΑ Κ.:
Και όλα αυτά γιατί οι εξουσιαστές, όποιοι κι αν είναι αυτοί, και οι πειθήνιοι υπηρέτες τους, δεν έχουν πανιά στα πλοία τους, δεν έχουν κουπιά, δεν έχουν μηχανές. Το μόνο που μπορεί να τους «κινεί» είναι ο φόβος και η απελπισία μας, η ταραχή η δική μας που δημιουργεί όλο και περισσότερα κύμματα που μας εγκλωβίζουν και μας τρομάζουν όλο και περισσότερο.
Πλησιάζει η ώρα, αν και όπως σωστά είπες, το διακύβευμα είναι ποιοτικής φύσης και όχι ποσοτικής, να υπερβούμε την «όρασή» μας και να κάνουμε το «άλμα το μεγαλύτερο από την φθορά» όπως μας είπε ο Ελύτης. Πως ;
Αποφασίζοντας να δούμε την μεγαλύτερη εικόνα, να αποκτήσουμε πρόσβαση στην πραγματική πραγματικότητα του Ωκεανού ενεργοποιώντας την κεραία της επίφυσης, και να δράσουμε ανάλογα, πρώτιστα και κυρίως στην εσωτερική μας πραγματικότητα.
Από Ανώνυμο φίλο/η:
Ουδεμία Δικαιοσύνη χωρίς Αλήθεια.
Θα πεθάνετε σχολιάζοντας όμως!
Προτάσσω κατ' αρχήν το δεύτερο σχόλιο του Πανδάρου σε αυτήν την ανάρτηση ως λίαν προσφερόμενο για συζήτηση. Τα θέματα, στα οποία αναφέρεται ο Πάνδαρος σε αυτό, τυγχάνουν διεξοδικής πραγματείας από τον Πλάτωνα, κυρίως στο έργο του "ΤΙΜΑΙΟΣ" και όχι κυρίως στον "ΦΑΙΔΡΟ". Ο "Τίμαιος" ανήκει στα έργα τού Πλάτωνος, τα οποία έχουν συν τοις άλλοις και κοσμογονική αναφορά και αγγίζουν μεγάλο βάθος, ώστε κατά συνέπεια να απαιτούν και ιδιαίτερα προσεκτική και ενδελεχή μελέτη:
..λοιπον ο Πλατωνας μιλαει εδω για την ΦΥΣΗ (την κατωτερη ψυχη) γιατι η ΠΡΩΤΕΡΗ ΨΥΧΗ ειναι ηδη στον θολο, οπως χαρακτηριστικα λεει, μαζι με τα αλλα δημιουργηματα της, τους θεους (οι θεοι δηλαδη ειναι Δημιουργηματα της ΨΥΧΗΣ!!!).
...Ο θολος που μας λες λοιπον ειναι το πεδιο που η ψυχη βλεπει την αντανακλαση του ΝΟΥ. Μονο αυτο μπορει να κανει δηλαδη η ΨΥΧΗ , μεχρι εκει φτανει με ολη αυτην την διαδικασια που μας λεςκαι μας λεει ο Πλατωνας !!! ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΤΑΒΑΝΙ ΤΗΣ ...μην ξεχναμε οτι η ψυχη ειναι το αποτελεσμα της αποτυχημενης ενατενισης του ΕΝ απο τον ΝΟΥ!!!!
Εκει αραζει η ΑΝΩΤΕΡΗ ΨΥΧΗ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΘΕΟΥΣ, ΠΟΥ ΕΦΤΙΑΞΕ η ιδια πιθανον σαν βοηθους της, δηλαδη για δουλικα της για να της κανουν την φασινα δηλαδη,, και οχι σαν βοηθους για τους ανθρωπους
(Εκει εχοιυμε τους δαιμονες, δημιουργηματα της κατωτερης ψυχης της ΦΥΣΗΣ).
Γιατι οπως διαβασες και στα σχολια μου στην προηγουμενη αναρτηση, αυτο, δηλαδη η ενασχοληση των θεων με τους ανθρωπους θα σημαινε πτωση!!!!
Άλλη παρατηρηση .. ο κοσμος οπως τον καταλαβαινουμε δεν ειναι Δημιουργημα του Νου, αλλα της ..ΨΥΧΗΣ.οποτε η ψυχη δεν ειναι δυνατον να πεθανει. Ειναι σαν να κανιβαλιζει Η ΨΥΧΗ τον εαυτο της!!!
Υποψιαζομαι οτι ο ΝΟΥΣ ξερει καν οτι υπαρχουμε!!χαχαχαχα.. Γιατι η δημιουργεια του κοσμου ειναι ενα πεδιο ενεργειας δημιουργημενο απο την ψυχη εξω απο αυτον!!!!
Από σχόλια στην προηγούμενη ανάρτηση:
ΑΠΟ ΤΗΝ AΤΑΡΓΑ:
Μέχρι τώρα θεωρούσαμε ότι ο χρόνος ήταν γραμμικός και ότι το παρελθόν είναι προυπόθεση για το παρόν και το μέλλον, με το νέο τρόπο αλλάζουμε το μέλλον αλλάζοντας το παρόν και το παρελθόν… Σενάρια επιστημονικής θεωρίας θα μου πείτε…
Είμαστε εκφράσεις μιας οικουμενικής συνειδητότητας…
Το σώμα μας και το νου μας περιορισμένες όψεις της πραγματικότητας ΑΛΛΑ κατά βάθος είμαστε ενέργεια – κενό- συνειδητότητα…
Επιδρουμε στους άλλους και στον κόσμο δίπλα μας γύρω μας είμαστε πολύ απλά οι επιλογές μας και ο ένας και ο έτερος δρόμος που πήραμε ή δεν πήραμε… τα σωματίδια εχουν πάρει και τους δύο δρομους και έχουν ζήσει αν θελετε όλως τις δύο εκδοχές … του δρόμου που δεν πήραμε … αφιερωμένο το παρακάτω σε όλους σας για να καταλάβετε καλύτερα τι εννοώ …
The road not taken / Robert Frost
(O δρόμος που δεν πάρθηκε ή δεν πήρες )
Δυο δρόμοι χωριζότανε σ' ένα δάσος ωχρό,
κι όντας αδύνατον να πάρω και τους δυο
και νά' μαι ο ίδιος ταξιδιώτης, στάθηκα για καιρό
κι αγνάντεψα τον ένανε όλο πιο μακρινό
μέχρις εκεί που χάνονταν στων θάμνων το τοπίο.
Όμως τον άλλο τράβηξα, το ίδιο ελκυστικό
που' χε τις περισσότερες, έτσι φαινόταν απαιτήσεις.
Γιατί, χορταριασμένος όπως ήταν, ήθελε περπάτημα γερό
Αν κι όσο γι αυτό, το πέρασμα απο δώ
όμοια τους ισοπέδωσε απ΄ τις καταπατήσεις.
Εκείνο το πρωινό, ολόιδιοι μου απλώνονταν μπροστά
μέσα σε φύλλα που ποτέ κανείς δεν είχε διασχίσει.
Αχ ! τον πρώτο άφησα για μιαν άλλη φορά.
Αν και γνωρίζοντας ότι ο δρόμος το δρόμο του τραβά
Πολύ αμφέβαλλα αν πίσω σ΄ αυτόν θα χα ποτέ γυρίσει.
Και πάντα θα το λέω μ΄ αναστεναγμό
Ύστερα από χρόνια και χρόνια πολλά
Δυο δρόμοι χωριζότανε στο δάσος, κι εγώ-
τον λίγο πατημένο, διάλεξα να διαβώ
κι ήταν αυτό που έκανε όλη τη διαφορά
ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΛΑΦΡΟΪΣΚΙΩΤΟ:
Το ποιός εξαναγκάζει την νοόσφαιρα έχει από ότι έχω δεί συζητηθεί αρκετές φορές από το διαδικτυακό αυτό χώρο. Εδώ απλά οφείλω να κάνω μια διαπίστωση. Δεδομένου ότι δεν μπορώ να γνωρίζω πραγματικά ποιος μπορεί να είναι αυτός (την ταυτότητα του την ιδεολογία του κλπ) παρά τα όσα ακούγονται. Έχω να αντιπροτείνω έναν άλλο συλλογισμό που βασίζεται στα εξής: θεωρώ ότι υπάρχουν δύο είδη ανθρώπων α) οι άνθρωποι της κοιλιάς και οι άνθρωποι του πνεύματος. Εννοώντας ότι υπάρχουν οι άνθρωποι που χρησιμοποιούν το προτέρημα του να είσαι άνθρωπος για να ταΐζουν τα ένστικτα τους και την έντροπο ύλη και ενέργεια (βλ. <> και άνθρωποι που το χρησιμοποιούν για να γίνει αυτός ο κόσμος λίγο καλύτερος πιο δίκαιος κλπ. Στην πραγματικότητα βέβαια αυτή η διαρχία είναι μια φενάκη γιατί στο σύμπαν μας δεν υπάρχει άσπρο μαύρο αλλά διαβαθμίσεις του φωτός οπότε όλοι μας έχουμε λίγο πολύ από όλα τα στοιχεία σε διαφορετικές ποσότητες. θεωρώ πως ο πρώτος μεν δρόμος εύκολος ο δε δεύτερος κακοτράχαλος και Θα σας παραπέμψω στον μύθο περί αρετής και κακίας του Ηρακλή. Άρα αυτοί οι οποίοι ελέγχουν την μαζική ύπνωση είναι σίγουρα άνθρωποι πλανημένοι που ανήκουν στο πρώτο είδος ανθρώπου, αλλά όχι και μη <>. Απλώς χρησιμοποιούν αυτές τις πνευματικές τους δυνάμεις για να καλύψουν τα ένστικτα τους την ύλη τις εμμονές τους και κατά συνέπεια το χρήμα. Το θέμα είναι, γιατί όμως αυτά τα υψιλά ιπτάμενα πρόσωπα ενώ είναι τόσο καλοί γνώστες του βάθους και του πλάτους, να το πω και έτσι, παίρνουν τον δρόμο αυτό; Μα γιατί όπως αναφέρθηκα παραπάνω αυτός ο δρόμος είναι πιο εύκολος και εξυπηρετεί τις κατώτερες (ζωώδεις) λειτουργίες τους (εγωισμός, φιλαργυρία, φιλαυτία, εξουσιομανία κλπ. Δεν γνωρίζουν όμως οτι στην πραγματικότητα είναι τραγικά πρόσωπα και πως οδηγούνται απο τον πνευματικό θάνατο στον συμπαντικό. Τρία τα κρατούμενα.
ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΔ.:
Actually δε μπορούμε να μη το δούμε ολιστικά... μπορούμε? Εννοώ μπορούμε να μην αντιμετωπίσουμε τον άνθρωπο σαν όλον... να ξεχωρίσουμε τη κατώτερη νόηση που λέγεις από τις σπερματικές χορδές που ίσως και να θέαται ο νους... ή να πούμε πως οι αξίες που ψάχονυμε δεν έχουν να κάνουν τίποτε με τη καρδιά? Δε μπορούμε... και φαντάζομαι πως θα επισημάνεις πως ήδη τοχεις πει με το δικό σου τρόπο..
ΑΠΟ ΤΗΝ ΡΙΚΑ Κ.:
Και όλα αυτά γιατί οι εξουσιαστές, όποιοι κι αν είναι αυτοί, και οι πειθήνιοι υπηρέτες τους, δεν έχουν πανιά στα πλοία τους, δεν έχουν κουπιά, δεν έχουν μηχανές. Το μόνο που μπορεί να τους «κινεί» είναι ο φόβος και η απελπισία μας, η ταραχή η δική μας που δημιουργεί όλο και περισσότερα κύμματα που μας εγκλωβίζουν και μας τρομάζουν όλο και περισσότερο.
Πλησιάζει η ώρα, αν και όπως σωστά είπες, το διακύβευμα είναι ποιοτικής φύσης και όχι ποσοτικής, να υπερβούμε την «όρασή» μας και να κάνουμε το «άλμα το μεγαλύτερο από την φθορά» όπως μας είπε ο Ελύτης. Πως ;
Αποφασίζοντας να δούμε την μεγαλύτερη εικόνα, να αποκτήσουμε πρόσβαση στην πραγματική πραγματικότητα του Ωκεανού ενεργοποιώντας την κεραία της επίφυσης, και να δράσουμε ανάλογα, πρώτιστα και κυρίως στην εσωτερική μας πραγματικότητα.
Από Ανώνυμο φίλο/η:
Ουδεμία Δικαιοσύνη χωρίς Αλήθεια.
Θα πεθάνετε σχολιάζοντας όμως!