ΑΠΟΡΕΙΕΣ ΑΦΕΛΟΥΣ - Η ΑΛΙΚΗ ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΔΗΘΕΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ - ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ

byΑΟΡΑΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ -2:40:00 μ.μ.

0

Εισαγωγικά θέλω να ζητήσω συγγνώμη από τον ΕργΔημΕργ, διότι η παρούσα ανάρτηση προβάλλεται χρονικά αμέσως μετά την δική του ανάρτηση, η οποία προηγείται και αναφέρεται ως τέταρτη συνέχεια στο τεράστιας σημασίας ζήτημα, το οποίο συνδέει την έννοια της τελετουργίας με αυτήν των ημερομηνιών.

Αποτελεί, νομίζω, στοιχειώδη υποχρέωση εκ μέρους μου η παραπομπή σε αυτήν την ανάρτηση.
Ταυτοχρόνως θέλω να συγχαρώ τον φίλτατο Εργοδότη, για ένα δεδομένο το οποίον εμμέσως μόνον, αλλά εν τέλει με ενδεικτικό τρόπο, σχετίζεται με το περιεχόμενο των προσφάτων αναφορών του. Με το δεύτερο μέρος της αναφοράς "Ο Χρόνος Μέσα Τους" επέφερε μια νέα θεαματική άνοδο, όσο αφορά την επισκεψιμότητα αυτής της σελίδας στις 20 Απριλίου. Οι αντίστοιχοι αριθμοί εδώ μπορεί να επιφέρουν γέλωτα στους ιδιοκτήτες και διαχειριστές κάποιων σελίδων μεγάλης επισκεψιμότητας. Πέραν όμως, ότι αυτό το δεδομένο από μόνο του μπορεί να μην σημαίνει πολλά πράγματα, δεν μπορούμε να αποκρύψουμε, ότι δεν γράφουμε μόνον για τον εαυτό μας, ή από φιλαρέσκεια. Άρα, με μέτρο συγκρίσεως πάντοτε μόνον τον εαυτό μας, δεν μπορεί παρά να αποτελεί και το ποσοτικό δεδομένο κάποιο κριτήριο στην αξιολόγηση τής συγκεκριμένης παρέμβασης.
Επ' ευκαιρία, θέλω να εκφράσω ένα μεγάλο ευχαριστώ στον ΑΟΡΑΤΟS για την προβολή κειμένων από εδώ στα "Κατοχικά Νέα" και την σελίδα "Πίσω Από Το Παραπέτασμα". Όπως φανερώνουν οι στατιστικές, ο αριθμός των εισόδων εδώ από τους δικούς του ιστοχώρους είναι σημαντικός.
Ανάλογες ευχαριστίες απευθύνω επίσης σε όλους τούς φίλους και φίλες ιστολόγους, που πρόβαλλαν στις σελίδες τους κάτι από εδώ, καθώς και σε όλους, όσους καταθέτουν σχόλια. Η συνεισφορά τους είναι ζωτικής σημασίας, διότι χωρίς τον διάλογο, την αμφισβήτηση, την επικύρωση, τις υποδείξεις και τις αναφορές τους, η σελίδα αυτή θα ήταν ορφανή.

1. ΓΙΑΤΙ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΩ ΝΑ ΔΗΛΩΝΩ ΑΦΕΛΗΣ ΚΑΙ ΒΛΑΞ

Στο πρώτο μέρος αυτής της αναφοράς κατέθεσα μια σειρά φωτογραφιών, τις οποίες συνόδευσα με τις απορίες μου. Οι σχολιασμοί οι οποίοι επήλθαν επ' αυτών δεν με διαφώτισαν όμως, παρ' ότι δεν μπορώ να αμφισβητήσω την διαδικασία προβληματισμού, η οποία καταγράφηκε στους σχολιασμούς.
Γι' αυτόν τον λόγο επανέρχομαι με περισσότερο φωτογραφικό υλικό.

Δεδήλωκα ότι είμαι πραγματιστής και ότι διάγω εν αταραξία. Κάποιοι φίλοι ερμήνευσαν εσφαλμένως αυτήν την διευκρίνιση, χωρίς βεβαίως να υφίσταται κάποια πρόθεσις, ότι είμαι ορθολογιστής και ότι παραμένω αδρανής. Όταν κάνω όμως αναφορά στην εσωτερική κατάστασή μου, αυτό γίνεται σε αφηρημένη βάση και όχι για να βγάλω να σωψυχά μου. Η αναφορά σε πρώτο πρόσωπο αποσκοπεί στην απαραίτητη αμεσότητα, αλλά έχει εν τέλει ακαδημαϊκό και όχι προσωπικό χαρακτήρα, διότι δεν νομίζω να ενδιαφέρει κάποιον τι κάνω εγώ προσωπικά, ή ο ένας κι ο άλλος.
Επειδή το περί αταραξίας ζήτημα βρίσκεται ακόμη υπό επεξεργασία, θέλω να παραθέσω την άποψή μου κατ' αρχήν επί του πραγματισμού. Ο όρος "πραγματιστής", όπως εγώ τον αντιλαμβάνομαι, ουδόλως ταυτίζεται με ένα στεγνό - ή ορθότερα στυγνό - "ρεαλισμό". Τα γερμανικά μέσα προπαγάνδας αποδίδουν τον όρο "pragmatiker" σε χυδαία πολιτικά πρόσωπα, τα οποία υποτίθεται, ότι κρατούν αποστάσεις από την έννοια της πολιτικής και κοινωνικής ουτοπίας, προσαρμοζόμενα με οππορτουνιστικό τρόπο έναντι των υποτιθέμενων "απτών" δεδομένων. Ένας άλλος όρος, τον οποίον στην συνέχεια καθιέρωσαν με ταυτόσιμη σηματαοδότηση ήταν ο όρος "realos" (για τους δήθεν ρεαλιστάς) κατ' αντιπαράθεση προς τον όρο "sponties" (εκ του spontan - αυθόρμητος) στην φάση που προωθείτο η μετατροπή του κόμματος των πράσινων σκουληκιών στην γερμανία - το οποίο προήλθε από συγκερασμό του οικολογικού κινήματος και του κινήματος ειρήνης - μέσω της διεισδύσεως χαφιέδων και πρακτόρων των λεσχών, σε αντιλαϊκό - μιλιταριστικό οργανισμό.
Εδώ τίθεται ένα μεγάλο ερώτημα: Τι είναι ρεαλισμός;

Ο όρος "πραγματιστής" συνάγεται από την λέξη "πράγμα", ως κάτι απτό και συγκεκριμένο, τουτέστιν δια των αισθήσεων αντιλαμβανόμενο.
Επ' αυτού όμως κυριαρχεί μια πλήρης παρεξήγησις. Η μέση αντίληψη θεωρεί, ότι τα αισθητηριακά όργανα των ανθρώπων καταγράφουν αυτό που υπάρχει. Τουτέστιν ΤΑΥΤΙΖΟΥΝ ΤΟ ΥΠΑΡΧΟΝ ΜΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ. ΑΥΤΟ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ.
Μέσω των αισθήσεων προσλαμβάνουν τα ανθρώπινα όργανα αισθητηριακής προσλήψεως ερεθίσματα - σήματα, τα οποία διοχετεύουν προς επεξεργασία στον εγκέφαλο. Ο εγκέφαλος πλην όμως δεν καταγράφει αυτά καθ' εαυτά τα προσληφθέντα ερεθίσματα ως συνειδησιακές εντυπώσεις, αλλά προβαίνει σε σύγκριση των σημάτων, τα οποία έχουν διοχετευθεί σε αυτόν, με κάποια στερεότυπα, τα οποία έχει δομήσει και αποθηκεύσει στην πορεία του χρόνου, ως βασικούς τύπους ταυτοποιήσεως.Αυτή η φυσιολογικού χαρακτήρος οργανική επεξεργασία των αισθητηριακών σημάτων επιταχύνει την μετατροπή τους σε συνειδητή εντύπωση μειώνοντας την απαραίτητη ενεργειακή δαπάνη.
Στο παρελθόν έχω κάνει δυο πολύ συγκεκριμένες αναφορές επ' αυτού:
Η μια αφορά την παράθεση του βίντεο των παιδιών που ρίχνουν την μπάλα, το οποίο παραθέτω για λόγους επαναλήψεως εκ νέου:

Η δεύτερη αναφορά σχετίζεται με την περίπτωση τής αδυναμίας των ιθαγενών, να δουν τις καραβέλες των ισπανών εποικιστών, όταν αυτές παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά. Αυτή η παράθεση έγινε στην ανάρτηση ΛΑΜΠΡΑ ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΟ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΤΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ σε συνδυασμό με αναφορά στο συλλογικό ασυνείδητο.

Το πιθανότερο είναι, στον βαθμό που κάποια αισθητηριακή πρόσληψη δεν μπορεί να τύχει ταυτοποιήσεως με κάποιο ήδη δομημένο στερεότυπο του εγκεφάλου ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΤΑΓΡΑΦΕΙ ΩΣ ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ ΕΝΤΥΠΩΣΙΣ.
Εάν δηλαδή παρουσιαστεί μια καμήλα με δέκα κεφάλια στον δρόμο σε μέγεθος σκύλου, οι μόνοι που ίσως καταφέρουν να την αντιληφθούν, θα είναι μόνον αυτοί οι οποίοι πλασάρουν κολιέ από νάϋλον μαργαριτάρια σε γριές κότες, ή αυτοί που πουλάνε περιλαίμια για ακέφαλους σκύλους, ή ίσως αυτοί, οι οποίοι είναι υποψιασμένοι, ότι η εξουσία είναι ένα γουρουνόσκυλο, το οποίο είναι τέρας ταχυδακτυλουργίας τής συμφοράς και μαγγανείας τού DMT.

Η εγγενής εμμονή μας να ταυτίζουμε τα προϊόντα της αντιληπτικής μας ικανότητος με αυτό που υπάρχει, μάς οδηγεί σε μια τελείως υποκειμενική, ελλειπή, στρεβλή και εν τέλει ΣΥΜΒΑΤΙΚΗ αντίληψη περί ρεαλισμού, στην οποία θα ταίριαζε ο τίτλος του άσματος "Ζήσε το δικό σου παραμύθι". Αυτό βεβαίως δεν σημαίνει ότι είμεθα ελαττωματικά όντα. Τουναντίον, οι οργανικές μας ιδιότητες έχουν σαφή και σκόπιμο λειτουργικό προσανατολισμό, καθόλα χρήσιμο για την αντιμετώπιση των πρακτικών προκλήσεων της ζωής μας. Ανάγοντας όμως τα τρία κιλά επεξεργαστού που έχουμε στο τσερβέλο μας σε απαύγασμα πάσης σοφίας, πριν καν επεξεργαστούμε τον επεξεργαστή μας, για να τού ανεβάσουμε λιγάκι την συχνότητα λειτουργίας, μάλλον αποτελεί αυταπάτη.

Τουτέστιν, η οδός προς την σοφία συνίσταται στο να ερευνούμε παρά στο να επαναπαυόμαστε στις δάφνες μας. Αναγνωρίζοντας τα όριά μας, κάθε άλλο παρά πιστοποιητικό απορίας εκδίδουμε για τον εαυτό μας. Αυτή είναι η βασικότερη των προϋποθέσεων, για να προσπαθήσουμε να βελτιώσουμε τις αντιληπτικές μας ικανότητες, οι οποίες είναι εξελίξιμες.
Τα παλικάρια και οι ζόρικες κυρίες που τα ξέρουν όλα, μάλλον ονειρο-πωλούν.
Γι' αυτό δηλώνω ότι είμαι ΒΛΑΞ - ΒΛΑΞ - ΒΛΑΞ
και ΑΦΕΛΗΣ - ΑΦΕΛΗΣ - ΑΦΕΛΗΣ.

2. ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ Η ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΒΛΕΠΟΥΜΕ;

Αυτό το ζήτημα είναι τραγικό. Γνώρισα ανθρώπους, επειδή έτυχε να ασχολούμαι λίγο με το "παράξενο", στους οποίους αδυνάτισε υπερβολικά η όραση και η ακοή, ακριβώς επειδή είδαν και άκουσαν πράγματα, που δεν μπόρεσαν να χειριστούν στην συνέχεια όπως απαιτεί η συνείδησή τους.
Άνθρωποι, οι οποίοι το έφερε η ζωή να πάρουν είδηση τελετουργικά αίματος και στην συνέχεια σιώπησαν χωρίς να προβούν σε καταγγελίες.
Όταν η διαδικασία προσλήψεως δεν καταφέρει να τα βρει με τον εγκέφαλο, τότε το σύστημα καταρρέει. Εάν τα φτύσει το disc drive είναι η λιγότερο οδυνηρή περίπτωση. Το χειρότερο είναι όμως, όταν τα φτύνει ο επεξεργαστής.
Γνώρισα παλικάρια, ανθρώπους με όλη την σημασία της λέξεως. Γερμανούς, διότι υπάρχουν αρκετοί καλοί κι από δαύτους. Μπάτσους και εισαγγελείς, κοινωνικούς λειτουργούς στην πρώτη γραμμή σύγκρουσης με τα τελετουργικά αίματος, με τα θύματα της ναρκεμπορίας και τής πλύσεως εγκεφάλου, που με κοίταξαν αρκετές φορές με δακρυσμένα μάτια και μού είπαν παραμιλώντας, ότι δεν ήξεραν πιο πριν, ότι είμαι και εγώ τρελός και μπορώ να τούς καταλάβω.
Όταν όμως μίλησα για αίμα με παρακάλεσαν όλοι και πάντοτε να αλλάξουμε κουβέντα. Δεν αντέχουν άλλο, μου είπαν και το σεβάστηκα.
Εγώ ακόμη κυκλοφορώ έξω...

3. ΠΕΡΙΠΑΤΟΣ ΣΤΑ ΙΔΙΑ ΜΕΡΗ

Στο πρώτο μέρος αναφέρθηκα σε κάποια εκ των ευρισκομένων πέριξ της μονής Καισαριανής. Στο δεύτερο μέρος της αυτή η αναφορά θα παραμείνει σε αυτήν την περιοχή. Στο τρίτο μέρος, προσεχώς, θα γίνει μετάβαση στο κέντρο τού κόσμου, κάπου δίπλα στον Ιερό Βράχο.
Οπωσδήποτε οι "μυημένοι" δεν διστάζουν να βγάλουν την πραμμάτια τους προς τα έξω. Όπως ο υμνητής του λύκου και του τάγματος του "Λυκάωνος" κύριος Ιωάννης Γιανόπουλος.
Το βιβλίο του "Η Μυστική Ακρόπολη" υπάρχει για κατέβασμα ατελώς σε αρκετές σελίδες καθώς και στο:
http://www.scribd.com/doc/77027621/%CE%97-%CE%9C%CE%A5%CE%A3%CE%A4%CE%99%CE%9A%CE%97-%CE%91%CE%9A%CE%A1%CE%9F%CE%A0%CE%9F%CE%9B%CE%97-I-%CE%93%CE%99%CE%91%CE%9D%CE%9D%CE%9F%CE%A0%CE%9F%CE%A5%CE%9B%CE%9F%CE%A3

Εάν θέλετε κατεβάστε το, διότι θα κάνω σε αυτό αναφορές σε συνδυασμό με τα αφελή ερωτήματα που θα θέσω στην συνέχεια σχετικά με τις φωτογραφίες που παραθέτω.
Το εν λόγω βιβλίο συγκαταλέγεται αναμφιβόλως μεταξύ των "best sellers". Και περιέχει αρκετές καμήλες με δέκα κεφάλια, ΚΑΘΟΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ. Που βρίσκονται ίσως σε άλλα μέρη από εκεί όπου τις τοποθετεί ο συγγραφέας.

Ιδιαίτερα σημαντικές ως προς τις φωτογραφίες, οι οποίες ακολουθούν, είναι οι σελίδες 65 μέχρι 72, οι οποίες κάνουν αναφορά σε κάθοδο στην κούφια γη.

Στόχο αυτής της αναφοράς δεν αποτελεί το βιβλίο καθ' εαυτό, στο εν γένει περιεχόμενο του οποίου μπορεί να αναφερθώ ίσως με άλλη αφορμή προσεχώς. Εκεί που αποσκοπώ είναι η πραγματιστική αναφορά σε καταχθόνια καταβάσια τής χθόνιας λατρείας στην "κούφια γη", σε συνδυασμό με αυτά που αναφέρονται στην "δημοφιλή" αποκρυφιστική βιβλιογραφία.

Φωτογραφία 1

φωτογραφία 2

Πριν παρακολουθήσουμε την κάθοδο στα καταβάσια του γέρου λυκανθρώπου με τον νέο "μυούμενο" λυκάνθρωπο (Λυκάονα του θανατά) που περιγράφει ο κ. Ιωάννης Γιαννόπουλος, σε ένα από τα βασικότερα περάσματα σε χώρους τελετουργιών αίματος της πόλεως των Αθηνών, ας παραμείνουμε σε μια λεπτομέρεια του τοπίου τής μείζονος περιοχής πέριξ τής μονής Καισαριανής. Πρόκειται για την πηγή στο αριστερό μέρος της μονής, ΟΠΟΥ ΤΟ ΥΔΩΡ ΕΞΕΡΧΕΤΑΙ ΤΗΣ ΚΕΦΑΛΗΣ ΤΟΥ ΠΑΝΟΣ.
Και ερωτώ ως βλαξ και αφελής:
Τι γυρεύει ο Παν στο κτίσμα που οικοδομήθηκε κατ' εντολή του χριστιανού αυτοκράτορος του Βυζαντίου Ιουστινιανού ως θέρετρό του, αυτού και της κουστωδίας των ευνούχων, οι οποίοι αποτελούσαν την πραγματική εξουσία στο Βυζάντιο;
Και μια επί πλέον βλακώδης ερώτηση:
Τι γινόντουσαν τα γεννητικά όργανα των ευνούχων μετά τον ευνουχισμό τους;
Ως γνωστόν οι ιερείς της ύστερης εκφράσεως της "μεγάλης μητέρας" ή "λευκής θεάς", τής ίσιδος και της κυβέλης ευνουχίζοντο.
Τρίτη ερώτησις του βλακός:
Τι γινόντουσαν μετά τον ευνουχισμό τα γεννητικά όργανα;

Αυτή η ανάρτηση δεν αναφέρεται κυρίως στο βυζάντιο.
(Εάν θέλετε - ή ορθότερα εφόσον αντέχετε - συζητάμε και περί αυτού εδώ και τώρα).
Δεν μπορώ όμως να παρακάμψω πλέον το ζήτημα των ευνούχων. Ακριβώς ένεκα της προσωπικής μου βλακείας και αφέλειας. Ή μήπως τρέλας; Το χρωστώ στους φίλους μου, που οι ανθρωποφύλακες τούς πέρασαν βίαια τον ζουρλομανδύα.
Στις αυτοκρατορίες μέσα στην πόλη υπάρχει μια άλλη πόλη. Αυτή των ανακτόρων, όπου κουμαντάρουν οι ευνούχοι. Χιλιάδες παιδιά ευνουχίζονται κάθε χρόνο ακόμη και σήμερα όχι μόνον στην Ινδία.

Διαβάστε εδώ δυο "ουδέτερα", "άκακα" και "ανώδυνα" άρθρα περί ευνουχισμού:
http://www.metafysiko.gr/?p=4582
http://tvxs.gr/news/kosmos/ereyna-gia-ton-eynoyxismo-paidion-apo-tin-katholiki-ekklisia-zitoyn-ollandoi-politikoi

"Μα!", θα μου πείτε,"οι ευνούχοι ήσαν και είναι μόνο θαλαμηπόλοι στα χαρέμια των ισχυρών. Φροντίζουν τις κυρίες του κάθε πισωγλέντη 'ταγού' χωρίς να τις παρενοχλούν σεξουαλικώς".
Πως είπατε; Ποιός Θανάσης;
Στρώνουν τραπέζια, κουβαλάνε τσάγια, το λουρί της μάνας, δυο αυγά τουρκίας, σκουπίζουν, ντύνουν, στολίζουν, νοικοκυρεύουν;
Δεν ήτανε και ΔΕΝ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ ΤΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ (ΚΕΚΑΛΥΜΜΕΝΑ) ΚΟΥΜΑΝΤΑ;
Τότε ο στρατηγός Ναρσής, ο ένας από τους δυο μεγάλους σφαγιαστές της "στάσεως του Νίκα" (ο άλλος ήταν ο Βελισάριος) αυτού τού MAXI RITUAL, που εξετέλεσαν τον σφαγιασμό 40.000 ανθρώπων, ή ας πούμε ορθότερα μανιασμένων ανθρωποκανιβάλων -διότι η μανία μόνο αίμα και κανιβαλισμό προκαλεί - γιατί ήταν ευνούχος;
Ας είναι καλά ο ΕργΔημΕργ, ο οποίος έθεσε το ζήτημα της "στάσεως του Νίκα", θέτοντάς έμπροσθεν της προκλήσεως να ερευνήσουμε.
Και επ' αυτού θα επανέλθουμε. Είτε εγώ -είτε άλλοι. Διότι η ρωγμή στο Μάτριξ θα γίνει. Και τότε θα κολυμπήσουμε στο αίμα. Αίμα βεβαίως νοητό. ΔΙΟΤΙ ΕΑΝ ΔΕΝ ΚΟΛΥΜΠΗΣΟΥΜΕ ΣΤΟ ΝΟΗΤΟ ΑΙΜΑ -Η ΕΠΙ ΤΟ ΟΡΘΟΤΕΡΟΝ ΣΤΟ ΝΟΗΤΟΝ ΠΥΟΝ - ΘΑ ΚΟΛΥΜΠΗΣΟΥΜΕ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΦΥΣΙΚΟ ΑΙΜΑ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΟΥ ΚΛΙΜΑΚΟΥΜΕΝΟΥ TERA RITUAL, ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΜΑΚΕΛΙΟΥ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ, ΠΟΥ ΚΛΙΜΑΚΩΝΕΙ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ, ΔΗΛΑΔΗ ΤΑ ΧΘΟΝΙΑ ΙΕΡΑΤΕΙΑ, ΜΕ ΤΗΞΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ "ΜΕΓΑΛΑΙΩΝ ΠΑΛΑΙΩΝ", ΔΗΛΑΔΗ ΜΟΛΩΧ - ΚΡΟΝΟΥ - ΛΕΥΚΗΣ ΘΕΑΣ - MAGNA MATER - ΑΣΤΑΡΤΗΣ - ΑΝΤΙΧΡΗΣΤΟΥ.